Sztuka książki. O kształceniu graficznym w..

Praca autorstwa Anny Boguszewskiej znacząco wzbogaca wiedzę na temat wychowania estetycznego oraz rozwoju polskiej grafiki w odradzającym się państwie polskim, a także po II wojnie światowej. Dzięki temu badaniu otwierają się nowe możliwości analizy współczesnych problemów związanych z edukacją estetyczną. Uzasadniona jest prezentacja kontrastujących dróg ewolucji nowej specjalizacji w kontekście Galicji oraz Kongresówki w czasie odbudowy państwowości. Szczególnie interesujące jest śledzenie różnorodnych ścieżek rozwoju edukacji grafików i wprowadzania nowych specjalności do akademii sztuk pięknych w Krakowie oraz Warszawie.

Autorka bazowała na licznych kwerendach w zbiorach archiwalnych szkół artystycznych, a także korzystała z zasobów Biblioteki Zachęty w Warszawie. W swojej pracy wykorzystała różnorodne źródła archiwalne, zarówno rękopisy, jak i druki, obejmujące materiały z okresu międzywojennego oraz czasy powojenne. Wśród nich znalazły się programy nauczania, raporty, podręczniki, akty prawne, wspomnienia, a także materiały ikonograficzne, takie jak ilustracje, plakaty, znaczki i emblematy.

Książka Anny Boguszewskiej jest w dużej mierze oparta na niezależnie prowadzonych badaniach naukowych podejmujących temat dotychczas mało zgłębiany. Jest to cenny wkład w proces zrozumienia zjawisk związanych z rozwojem grafiki w Polsce i jej uznanym dziedzictwem artystycznym na arenie międzynarodowej, jak również sposobami kształcenia grafików w latach 1918-1989. Jak wskazuje prof. dr hab. Kalina Bartnicka z Instytutu Historii Nauki im. L. i A. Birkenmajerów PAN, publikacja ta stanowi istotne źródło wiedzy na temat rozwoju tej szczególnej dziedziny artystycznej.