Stan książek
Nasze książki są dokładnie sprawdzone i jasno określamy stan każdej z nich.
Nowa
Książka nowa.
Używany - jak nowa
Niezauważalne lub prawie niezauważalne ślady używania. Książkę ciężko odróżnić od nowej pozycji.
Używany - dobry
Normalne ślady używania wynikające z kartkowania podczas czytania, brak większych uszkodzeń lub zagięć.
Używany - widoczne ślady użytkowania
zagięte rogi, przyniszczona okładka, książka posiada wszystkie strony.
Szkalny sufit języka. Trzynaście rozmów
Masz tę lub inne książki?
Sprzedaj je u nas
Anna Frajlich, znana jako poetka emigracyjna oraz wybitna slawistka, przyszła na świat 10 marca 1942 roku w Katta Tałdyk nieopodal Osz w Kirgistanie, w czasach gdy obszar ten należał do ZSRR. Urodziła się w rodzinie lwowskich Żydów, którzy w czasie wojny zdecydowali się na wyjazd w głąb Związku Radzieckiego, a po jej zakończeniu, w 1946 roku, powrócili do Polski. Wczesne lata Anna spędziła w Szczecinie, gdzie ukończyła szkołę średnią, zdając maturę w 1960 roku. Jej literacki debiut miał miejsce w 1958 roku na łamach "Głosu Szczecińskiego" oraz "Naszego Głosu", który służył jako polskojęzyczny dodatek do żydowskiej gazety "Fołks-Sztyme". Kontynuując swoją edukację, w latach 1960-1965 studiowała polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim i napisała pracę magisterską o Stanisławie Brzozowskim. Po studiach podjęła pracę jako sekretarka niewidomego pisarza Jacka Szczygła, a do 1969 roku współpracowała pod jego kierunkiem w redakcji czasopisma "Niewidomy Spółdzielca". Życie Anny Frajlich uległo znaczącej zmianie podczas politycznych i społecznych zawirowań, jakie wystąpiły po wojnie izraelsko-arabskiej w 1967 roku, kiedy to w Polsce nasiliły się antysemickie nastroje, znane jako wydarzenia Marca 1968. W wyniku tej sytuacji, zmuszona do emigracji, pod koniec 1969 roku opuściła Polskę wraz z mężem Władysławem Zającem i ich małym synem. Po krótkim pobycie w Wiedniu i Rzymie, rodzina osiedliła się w Nowym Jorku. W nowym miejscu zamieszkania Anna znalazła pracę jako lektorka języka polskiego na Uniwersytecie Stony Brook, a także w nowojorskim laboratorium epidemiologicznym Centrum Krwiodawstwa, znanym jako Kimbell Research Institute, gdzie pracowała w latach 1971-1975. Swoje wiersze zaczęła publikować w londyńskich "Wiadomościach" od 1972 roku, a w latach 1977-1981 współpracowała z polską sekcją Radia Wolna Europa. Od 1982 roku swoją wiedzę z zakresu literatury polskiej przekazuje słuchaczom Uniwersytetu Columbia. W 1991 roku uzyskała tytuł doktora slawistyki na New York University, a między 1995 a 2003 rokiem pełniła funkcję egzaminatorki i konsultantki dla tłumaczy sądowych.
Wybierz stan zużycia:
WIĘCEJ O SKALI
Anna Frajlich, znana jako poetka emigracyjna oraz wybitna slawistka, przyszła na świat 10 marca 1942 roku w Katta Tałdyk nieopodal Osz w Kirgistanie, w czasach gdy obszar ten należał do ZSRR. Urodziła się w rodzinie lwowskich Żydów, którzy w czasie wojny zdecydowali się na wyjazd w głąb Związku Radzieckiego, a po jej zakończeniu, w 1946 roku, powrócili do Polski. Wczesne lata Anna spędziła w Szczecinie, gdzie ukończyła szkołę średnią, zdając maturę w 1960 roku. Jej literacki debiut miał miejsce w 1958 roku na łamach "Głosu Szczecińskiego" oraz "Naszego Głosu", który służył jako polskojęzyczny dodatek do żydowskiej gazety "Fołks-Sztyme". Kontynuując swoją edukację, w latach 1960-1965 studiowała polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim i napisała pracę magisterską o Stanisławie Brzozowskim. Po studiach podjęła pracę jako sekretarka niewidomego pisarza Jacka Szczygła, a do 1969 roku współpracowała pod jego kierunkiem w redakcji czasopisma "Niewidomy Spółdzielca". Życie Anny Frajlich uległo znaczącej zmianie podczas politycznych i społecznych zawirowań, jakie wystąpiły po wojnie izraelsko-arabskiej w 1967 roku, kiedy to w Polsce nasiliły się antysemickie nastroje, znane jako wydarzenia Marca 1968. W wyniku tej sytuacji, zmuszona do emigracji, pod koniec 1969 roku opuściła Polskę wraz z mężem Władysławem Zającem i ich małym synem. Po krótkim pobycie w Wiedniu i Rzymie, rodzina osiedliła się w Nowym Jorku. W nowym miejscu zamieszkania Anna znalazła pracę jako lektorka języka polskiego na Uniwersytecie Stony Brook, a także w nowojorskim laboratorium epidemiologicznym Centrum Krwiodawstwa, znanym jako Kimbell Research Institute, gdzie pracowała w latach 1971-1975. Swoje wiersze zaczęła publikować w londyńskich "Wiadomościach" od 1972 roku, a w latach 1977-1981 współpracowała z polską sekcją Radia Wolna Europa. Od 1982 roku swoją wiedzę z zakresu literatury polskiej przekazuje słuchaczom Uniwersytetu Columbia. W 1991 roku uzyskała tytuł doktora slawistyki na New York University, a między 1995 a 2003 rokiem pełniła funkcję egzaminatorki i konsultantki dla tłumaczy sądowych.
