Szeptucha

Wśród tajemniczych nadbiebrzańskich bagien leży wieś Waniuszki, gdzie stara Oleszczukowa leczyła mieszkańców modlitwą i ziołami. Gdy niespodziewanie umiera, społeczność zwraca się do jej wnuczki, Oleny, z nadzieją, że to ona przejmie funkcję wiejskiej uzdrowicielki. Zrezygnowawszy z planów o studiach medycznych, Olena postanawia kontynuować rodzinną tradycję szeptuchy.

Waniuszki to miejsce, w którym czas zdaje się zatrzymać. Życie tu płynie zgodnie z pradawnymi zasadami, tradycją i religijnymi wartościami. Wszystko ma swoje miejsce, a mieszkańcy doskonale wiedzą, jakie role do nich należą. Jednak i w takie miejsce zaczyna wdzierać się nowoczesność.

Opowieści o tajemniczym pustelniku, który na Łojmy zbierał zepsute lalki i przybijał je do drzew, przyciągają znanego filmowca z Warszawy, Alka Litwina, do Waniuszek. Olena postanawia mu pomóc w odkrywaniu zagadek związanych z tym samotnikiem, którego lokalna społeczność uważana za świętego. Mimo że Olena i Alek pochodzą z zupełnie różnych światów, wspólna misja stopniowo ich do siebie zbliża. Olena odnajduje w Alku nie tylko przyjaciela, ale i powiernika, z którym może dzielić się tajemnicami swojej sztuki uzdrowicielskiej oraz najgłębszymi myślami. Po raz pierwszy w życiu doświadcza uczucia, że nie jest samotna.