Szczęściarze historie prawdziwe 3

Od marca 2020 roku mamy do czynienia z okresem pełnym zawieszenia, w którym gubimy się w niepewności i rozdarciu dotyczącym przyszłości. Powrót normalności wydaje się wątpliwy, a rzeczywistość, w której żyjemy, przypomina wojnę informacyjną oraz gospodarczą. Zamiast się rozjaśniać, sytuacje coraz bardziej nas uwikłują w niepewność. Globalna gospodarka stoi na krawędzi kolejnego zamknięcia. Obrazy i dźwięki, które nas otaczają, świadczą o tym, że czasy są wyjątkowo trudne, choć jeszcze nie najtrudniejsze.

Świat podzielił się i pogrążony jest w wewnętrznych konfliktach, a ludzie często kierują się egoizmem, drwiną i mrocznymi intencjami. Coraz częściej można spotkać osoby, które spotkała niesprawiedliwość, ból, krzywda lub przemoc. Lęk i strach stały się dominującymi emocjami, potęgowanymi przez panującą pandemię koronawirusa. Przypomniała nam ona o nieuchronności śmierci, której niedawno próbowano zaprzeczyć iluzją nieśmiertelności i wiecznego życia na ziemi.

Obecnie ludzka egzystencja wydaje się nie być odpowiednio chroniona. Medycy częściej odmawiają leczenia, pozostawiając pacjentów w potrzebie. Służba zdrowia, od której oczekiwaliśmy wsparcia, złamała złożoną przysięgę Hipokratesa, traktując nawet najmniejsze problemy zdrowotne jak przestępstwa. Prawo, które powinno zapewniać porządek i sprawiedliwość, zdaje się nieskuteczne, a przestępczość rośnie w pomysłowości i brutalności. Tymczasem produkcja przemysłowa koncentruje się na maksymalizacji zysków, ignorując szeroko rozpowszechnione problemy biedy, chorób i głodu. W społeczeństwie nasyconym dynamicznym rozwojem technologicznym i naukowym, rozwój moralny zostaje w tyle.

Józef Stępień