Święto Wielkanocy jako część historii misteriów ludzkości

Książka stanowi zbiór wykładów, które analizują dawne misteria i ich relację z chrześcijańskim Świętem Wielkanocy. Autor zestawia święto zmartwychwstania, jakim jest Wielkanoc, z pogańskimi obchodami Adonisa, wykorzystując to porównanie jako klucz do zrozumienia połączenia pomiędzy Wielkanocą a istotą misteriów. W swoim opisie przedstawia starożytny kult jako metaforę procesu wtajemniczenia, charakteryzującego się głębokim duchowym doświadczeniem. Tradycji wtajemniczeń, które trwały trzy dni, nadano znaczenie odkrycia więzi między człowiekiem a kosmosem. Autor również przybliża koncepcję trzykrotnych narodzin: księżycowych, słonecznych i saturnowych, które miały miejsce w zamierzchłych epokach. Analizowane są też cztery stopnie wtajemniczenia, ze szczególnym uwzględnieniem misteriów efeskich.