Supererogacja. Zagubiony wymiar etyki

Pojęcie superrogacji jest interesującą hybrydą teoretyczną, ponieważ do uznania czynu za superrogacyjny konieczne jest rozważenie zarówno jego związku z deontologicznymi imperatywami, jak i empirycznymi warunkami oraz okolicznościami, w których występuje. Z tego powodu, wbrew intencjom niektórych jej zwolenników, superrogacja nie może być traktowana jako jedna z równorzędnych kategorii moralnych na płaszczyźnie deontologicznej, gdzie znajdują się nakazy, zakazy i obowiązki. Mimo to, stanowi ona istotny pomost łączący teorię etyczną z wiedzą opartą na doświadczeniu. Pozostaje nieodzownym elementem naszego myślenia, zwłaszcza w kontekście czynów postrzeganych jako zasługujące na pochwałę, czyli "chwalebnych", dopóki nasza świadomość społeczna wymusza refleksję nad takimi działaniami.