Stolik z widokiem na Kreml

"W Moskwie nie słychać płaczu" to książka niestroniąca od brutalnej szczerości i emocji, choć nie jest typowym reportażem. Paweł Reszka, czerpiąc z własnych doświadczeń jako dziennikarz wojenny, wciąga nas w opowieść rozgrywającą się przy kawiarnianym stoliku w Moskwie oraz na krajobrazie konfliktów, które Rosja prowadziła w ostatnich latach. W tym tle rozwija się także historia bliskości i jej kresu – grupy przyjaciół, której więzi się rozpadają, "Stolik z widokiem na Kreml" staje się symbolem zmian. Cenne refleksje autora dotyczą też pytania o jego motywacje do pisania o Rosji, co możliwe, że wynika z próby pożegnania się z pewnym etapem życia.

Paweł Reszka to ceniony dziennikarz, którego kariera obejmuje m.in. korespondencję wojenna z Gruzji i Ukrainy oraz współpracę z różnymi prestiżowymi redakcjami, począwszy od "Rzeczpospolitej" po "Politykę", w której pracuje od 2019 roku. Jest autorem wielu bestselerów, w tym takich jak "Mali bogowie" i "Chciwość". Na przestrzeni lat, jego praca została uhonorowana wieloma nagrodami, w tym dwukrotnie prestiżową Nagrodą Radia ZET im. Andrzeja Woyciechowskiego oraz tytułem "Dziennikarza Dekady" w 2019 roku.

Jednym z niezwykle osobistych momentów książki jest scena, w której na ekranie telewizora pojawia się informacja o rozmowach między Rosją a Japonią. Pojawia się propozycja oddania jednej z Wysp Kurylskich w zamian za pokój - temat, który natychmiast wywołuje gwałtowną reakcję. Dialog ten oddaje głębokie emocje i poczucie tożsamości związane z miejscami i historią, które trudno oddzielić od kwestii geopolitycznych. Reszka prowadzi czytelnika przez zawiłe ścieżki emocji, jakie towarzyszą takim dyskusjom, stawiając pytania o przeszłość i kondycję współczesnej Rosji. Fragment ten, podobnie jak cała książka, prowokuje do refleksji nad miejscem, które na zawsze pozostaje w ciemności, zdolne do zadumy, ale nigdy niezapłakane.