Stan książek
Nasze książki są dokładnie sprawdzone i jasno określamy stan każdej z nich.






Nowa
Książka nowa.





Używany - jak nowa
Niezauważalne lub prawie niezauważalne ślady używania. Książkę ciężko odróżnić od nowej pozycji.





Używany - dobry
Normalne ślady używania wynikające z kartkowania podczas czytania, brak większych uszkodzeń lub zagięć.





Używany - widoczne ślady użytkowania
zagięte rogi, przyniszczona okładka, książka posiada wszystkie strony.
Splątanie. Przypadkowe i natrętne słowa..
DODAJ DO LISTY ŻYCZEŃ
Masz tę lub inne książki?
Sprzedaj je u nas
„Splątanie” autorstwa Magdaleny Ziemiańskiej to fascynująca książka, która łączy różnorodne formy literackie, by uchwycić złożoność ludzkich emocji. Tytuł, wieloznaczny w swojej naturze, odnosi się zarówno do fachowego terminu medycznego, jak i do osobistych doświadczeń autorki, która zmagała się z nerwicą i atakami lękowymi. Dzieło to służy Ziemiańskiej jako narzędzie autoterapeutyczne, wspierające ją na drodze do zrozumienia samej siebie.
Ziemiańska w swojej książce zderza poezję z prozą, tworząc intymny zapis myśli, które są szczere i autentyczne. Nie oczekuje ona uznania, lecz poprzez swoją twórczość stawia pytania dotyczące koncepcji normalności i percepcji siebie oraz innych. W tej refleksji odbijamy się niczym w lustrze, mogąc zobaczyć naszą prawdziwą naturę.
Autorka, będąc w piątej dekadzie życia, odczuwa smutek związany z dorastającymi dziećmi i rodzicami, którzy już odeszli. Tworzenie poezji staje się dla niej koniecznością, próbą przemiany bólu w coś namacalnego, mimo że świadomość tej próżności jest jej bliska. Sama Ziemiańska z humorem opisuje siebie jako „nieznaną... jeszcze” pisarkę, co dodaje jej codzienności nieco więcej światła.
Wybierz stan zużycia:
WIĘCEJ O SKALI
16.29 zł
nowa

- nowa książka
Wysyłka w ciągu 48h + czas dostawy
jak nowa
dobry
widoczne ślady używania
Dostępna ilość 15
Uwaga została 1 szt.
Posiadamy 15 szt.
„Splątanie” autorstwa Magdaleny Ziemiańskiej to fascynująca książka, która łączy różnorodne formy literackie, by uchwycić złożoność ludzkich emocji. Tytuł, wieloznaczny w swojej naturze, odnosi się zarówno do fachowego terminu medycznego, jak i do osobistych doświadczeń autorki, która zmagała się z nerwicą i atakami lękowymi. Dzieło to służy Ziemiańskiej jako narzędzie autoterapeutyczne, wspierające ją na drodze do zrozumienia samej siebie.
Ziemiańska w swojej książce zderza poezję z prozą, tworząc intymny zapis myśli, które są szczere i autentyczne. Nie oczekuje ona uznania, lecz poprzez swoją twórczość stawia pytania dotyczące koncepcji normalności i percepcji siebie oraz innych. W tej refleksji odbijamy się niczym w lustrze, mogąc zobaczyć naszą prawdziwą naturę.
Autorka, będąc w piątej dekadzie życia, odczuwa smutek związany z dorastającymi dziećmi i rodzicami, którzy już odeszli. Tworzenie poezji staje się dla niej koniecznością, próbą przemiany bólu w coś namacalnego, mimo że świadomość tej próżności jest jej bliska. Sama Ziemiańska z humorem opisuje siebie jako „nieznaną... jeszcze” pisarkę, co dodaje jej codzienności nieco więcej światła.