Słuchanie

Zachęcano mnie, aby moje pisanie było pełne optymizmu. Ale jak to osiągnąć? Pisząc tak, jakby istniała tylko jedna, promienna teraźniejszość, w której nie ma ani przeszłości, ani przyszłości? Podejmowałam próby i udało mi się przywołać kilka przyjemnych wspomnień. Jednak złożoność rzeczywistości zawsze się nam przypomina i warto się w nią wsłuchać. Być może Fredro dostrzegał tę złożoność w scenach swojej komedii, które analizowałam. Mimo wszystko staram się unikać ponurości, która często wynika z upraszczania świata, gdzie gubi się to, co naprawdę złożone i trudne do uchwycenia. W mojej książce znajduje się także bardzo dramatyczny wiersz.