Słowiańskie wróżby i wyrocznie w.2

Praktyki wróżbiarskie były obecne wśród ludów indoeuropejskich od tysięcy lat, co potwierdzają chociażby Hymny Rygwedy. Antyczna kultura dostarcza obfitych materiałów związanych z tym zagadnieniem. Natomiast w przypadku Słowian najwcześniejsze wzmianki o wróżbiarstwie sięgają IV wieku naszej ery. W tej książce skupiłem się na zgromadzeniu jak najbogatszego źródłowego materiału dotyczącym słowiańskiego kręgu kulturowego. Informacje pochodzące z innych kultur służą jedynie uzupełnieniu obrazu. Cała uwaga została skierowana na nasze tradycje wróżbiarskie. By zrozumieć źródło i rzeczywisty sens symboli oraz praktyk stosowanych przez Słowian, korzystam również z badań porównawczych. Wyjaśniając pierwotną mądrość tkwiącą w symbolice wróżb, rozpoczynam od objaśniania pojęć związanych z wierzeniami Słowian. Przybliżam funkcje poszczególnych postaci w świecie mitologicznym, a także opisuję, korzystając z dostępnych źródeł, słowiańskie sanktuaria, gdzie odbywały się publiczne wróżby prowadzone przez Żerców na zachodzie i Wołchwów na wschodzie. Prezentuję liczne przykłady wróżb, które podzieliłem tematycznie, by były bardziej przejrzyste i łatwiejsze do przyswojenia. Opierając się na posiadanej wiedzy i zgromadzonym materiale, staram się dojść do istoty i sensu wykonywanych praktyk. Mam nadzieję, że mój wysiłek da czytelnikom nie tylko pozytywne doznania, ale przede wszystkim wiedzę o tym, jak wyglądało praktykowanie wróżbiarstwa u naszych dalekich przodków.