Stan książek
Nasze książki są dokładnie sprawdzone i jasno określamy stan każdej z nich.
Nowa
Książka nowa.
Używany - jak nowa
Niezauważalne lub prawie niezauważalne ślady używania. Książkę ciężko odróżnić od nowej pozycji.
Używany - dobry
Normalne ślady używania wynikające z kartkowania podczas czytania, brak większych uszkodzeń lub zagięć.
Używany - widoczne ślady użytkowania
zagięte rogi, przyniszczona okładka, książka posiada wszystkie strony.
Słabsi
Masz tę lub inne książki?
Sprzedaj je u nas
Sigrid Nunez, autorka dobrze znanych książek takich jak "Przyjaciel", "Pełnia miłości", "Dla Rouenny" oraz "Sempre Susan. Wspomnienie o Susan Sontag", w swojej najnowszej powieści ukazuje historię nietypowej przyjaźni dwojga pozornie niepasujących do siebie ludzi oraz wyjątkowej papugi, osadzoną w klimacie pandemicznego Nowego Jorku.
Narratorka przyjmuje perspektywę, że połączenie elegii z komedią to jedyny sposób na opisanie współczesnego życia. Zdaje sobie sprawę, że nawet jeśli rzeczywistość nie zawsze jest zabawna, można ją tak przedstawić w literaturze. W ten sposób Nunez bada, czy w świecie po pandemii możemy jeszcze tworzyć prawdziwe relacje. Analizuje, jak życie w tak skomplikowanym okresie wpływa na postrzeganie przeszłości. Dla autorki humor jest nieocenionym azylem, a relacje między ludźmi — nieocenionym bogactwem. W książce pojawia się postać typowego przedstawiciela pokolenia Z oraz mądrej papugi o imieniu Eureka. Ukazani są jako dowód na to, że otwartość na innych oraz drobne akty życzliwości potrafią złagodzić niepokoje.
Nunez, poprzez tę powieść, rozważa również istotę literatury i samej potrzeby pisania. To zabawne i refleksyjne dzieło, jak opisuje magazyn TIME, a Publishers Weekly podkreśla jego komizm i mądrość w opisie śmiertelności. W dziewiątej powieści Nunez ukazuje czarny humor jako narzędzie do zrozumienia współczesnych zawiłości życia oraz refleksji nad istotą pisania.
Dzieło autorki bada kruchość relacji międzyludzkich, czym jest pamięć i sens upływającego czasu. Wynik jej analiz jest zaskakująco prosty, a styl pisania oszczędny, często zabawny, bardziej przypominający podsłuchiwanie czyichś myśli niż tradycyjną narrację. Bohaterowie są osobliwi, pełni nadziei, a jednocześnie uważni i zaskakująco wrażliwi, jak trafnie zauważa Kirkus Reviews.
Wybierz stan zużycia:
WIĘCEJ O SKALI
Sigrid Nunez, autorka dobrze znanych książek takich jak "Przyjaciel", "Pełnia miłości", "Dla Rouenny" oraz "Sempre Susan. Wspomnienie o Susan Sontag", w swojej najnowszej powieści ukazuje historię nietypowej przyjaźni dwojga pozornie niepasujących do siebie ludzi oraz wyjątkowej papugi, osadzoną w klimacie pandemicznego Nowego Jorku.
Narratorka przyjmuje perspektywę, że połączenie elegii z komedią to jedyny sposób na opisanie współczesnego życia. Zdaje sobie sprawę, że nawet jeśli rzeczywistość nie zawsze jest zabawna, można ją tak przedstawić w literaturze. W ten sposób Nunez bada, czy w świecie po pandemii możemy jeszcze tworzyć prawdziwe relacje. Analizuje, jak życie w tak skomplikowanym okresie wpływa na postrzeganie przeszłości. Dla autorki humor jest nieocenionym azylem, a relacje między ludźmi — nieocenionym bogactwem. W książce pojawia się postać typowego przedstawiciela pokolenia Z oraz mądrej papugi o imieniu Eureka. Ukazani są jako dowód na to, że otwartość na innych oraz drobne akty życzliwości potrafią złagodzić niepokoje.
Nunez, poprzez tę powieść, rozważa również istotę literatury i samej potrzeby pisania. To zabawne i refleksyjne dzieło, jak opisuje magazyn TIME, a Publishers Weekly podkreśla jego komizm i mądrość w opisie śmiertelności. W dziewiątej powieści Nunez ukazuje czarny humor jako narzędzie do zrozumienia współczesnych zawiłości życia oraz refleksji nad istotą pisania.
Dzieło autorki bada kruchość relacji międzyludzkich, czym jest pamięć i sens upływającego czasu. Wynik jej analiz jest zaskakująco prosty, a styl pisania oszczędny, często zabawny, bardziej przypominający podsłuchiwanie czyichś myśli niż tradycyjną narrację. Bohaterowie są osobliwi, pełni nadziei, a jednocześnie uważni i zaskakująco wrażliwi, jak trafnie zauważa Kirkus Reviews.
