Seksualny kapitał

Współczesne relacje między mediami, kulturą popularną a (homo)seksualnością są złożone i wielowymiarowe. W erze cyfryzacji i zbieżności mediów, kształtowanie tożsamości seksualnej znajduje się pod wpływem szeregu dynamicznych procesów. Powszechne w literaturze przedmiotu podejście sugeruje, że seks jest zawsze atrakcyjny medialnie, a media często wspierają i odtwarzają heteronormatywne narracje tożsamościowe. Według wielu badaczy tylko media niezależne i wysokiej jakości mają potencjał do przełamania dominującej ideologii heteroseksualnej.

Jednak Samuel Nowak, badając przykłady dotyczące społeczności gejowskiej, proponuje inną perspektywę. Postuluje, aby patrzeć na media i popkulturę jako na areny niekończącej się walki o możliwość swobodnego wyrażania własnej seksualnej tożsamości. W tym kontekście, portale randkowe, kampanie społeczne, produkcje telewizyjne oraz wiadomości w tabloidach stają się przestrzeniami ważnymi z politycznego punktu widzenia, umożliwiającymi sprzeciw wobec hegemonicznych wzorców. Odbiorcy mediów, działając w kreatywny i często nieoczywisty sposób, stosują różnorodne taktyki podstępu i niesubordynacji, by przeciwstawić się dominacji i walczyć o swoje prawa.