Rzemiosło zabijania

Latem 1999 roku, w targanym konfliktem Kosowie, zamordowany zostaje austriacki dziennikarz, Christian Allmayer, który od początku bałkańskich wojen przekazywał relacje o rozpadzie Jugosławii. To tragiczne zdarzenie staje się inspiracją dla powieści jego dawnego znajomego, Paula, niedocenionego pisarza, który postanawia zgłębić losy swojego przyjaciela.

Paul wyrusza w podróż, śledząc kroki Allmayera przez zniszczoną wojną Chorwację i Bośnię, pragnąc doświadczyć na własnej skórze trudów pracy korespondenta wojennego. W jego podroży towarzyszy mu przyjaciółka Helena, pochodząca z Dalmacji oraz bezimienny narrator. Odwiedza między innymi byłego przywódcę wojskowego, z którym Allmayer przeprowadzał wywiad na froncie, zadając mu to samo pytanie co lata temu: „Jak to jest zabić kogoś?”. To spotkanie odkrywa mroczne prawdy, wpływające nie tylko na biorącego udział w wojnie, ale także na tych, którzy z początku wydają się niezaangażowani.

„Rzemiosło zabijania” to powieść, która bada wielowarstwowy świat bałkańskiego konfliktu oraz refleksje literatury nad takimi tematami. Autor zadaje pytanie, jak pisać o brutalności, by uniknąć kiczu i przesady, jak również jak opisywać i pamiętać, kiedy z góry wiadomo, że nie można przywrócić przeszłości do życia przez pisanie. W szerszej perspektywie książka opowiada o samej naturze narracji oraz procesie tworzenia literatury.

Nenad Popovic z "Feral Tribune" twierdzi, że za pośrednictwem „Rzemiosła zabijania”, wojna w Chorwacji i byłej Jugosławii stała się ważnym tematem współczesnej literatury niemieckiej, ukazując dramat moralny i egzystencjalny, który dotyka nawet tych z pozoru niezaangażowanych. Andreas Breitenstein pisze w „Neue Zürcher Zeitung”, że książka zawiera wszystko, co kojarzy się z wielką literaturą: miłość, szaleństwo, śmierć i zbawienie. Postaci, które zarówno zapadają w pamięć, jak i się z niej wymykają, oddając dynamikę emocji i pytań egzystencjalnych, z pełną świadomością własnej złożoności.