Rosyjska ruletka

Jeśli pragną Państwo poznać szczegóły związane z rozumieniem pojęcia bezpieczeństwa państwa oraz kto miał odwagę interpretować je na własną rękę, ta książka będzie kluczowym źródłem informacji. Odkryje ona, gdzie doszło do kluczowej zdrady kraju, jakie praktyki obowiązywały w środowisku wywiadowczym, kto je sumiennie respektował, a kto nie wahał się łamać zasad. Zastanowią się Państwo również nad osobą, której zarzucano arogancję, oraz nad rzeczywistością legendy "Olina".

W "Rosyjskiej ruletce" czytelnik zostaje wprowadzony w świat nie tylko niesamowitej odwagi i determinacji głównego bohatera, ale także jego umiejętności przedstawienia i oceny tych wydarzeń. Książka ta, podobnie jak pierwsza część wspomnień "Nazywam się Zacharski. Marian Zacharski", z pewnością przyciągnie uwagę szerokiego grona odbiorców, ustanawiając nowe standardy w pisaniu o działalności służb specjalnych.

Praca w wywiadzie przypomina niebezpieczną grę w rosyjską ruletkę, gdzie każde podjęte działanie wiąże się z olbrzymim ryzykiem. W skomplikowanym świecie wywiadowczym tylko jedna z licznych, a często mylnych wskazówek prowadzi do celu. Gromadzimy setki informacji, z których jedynie nieliczne mają prawdziwą wartość. Każda, nawet najprostsza misja, niesie ze sobą nieprzewidywalne zagrożenia. To jest istota naszej służby.

W książce odkryjemy również, co o rezygnacji Mariana Zacharskiego mówi jego amerykański adwokat, Edward Stadum. Określa ją jako elegancki akt szlachetności i patriotyzmu, dostrzegając w nim autentyczne pragnienie działania w interesie ojczyzny, przypominający mu o tym, co opowiadał mu Zacharski i porównując go do znanych patriotów, takich jak bracia Kennedy.

Marian Zacharski urodził się w 1951 roku w Gdyni, a studia prawnicze ukończył na Uniwersytecie Warszawskim. W 1975 roku wyjechał do Stanów Zjednoczonych jako przedstawiciel firmy eksportującej maszyny. Dwa lata później nawiązał współpracę z Williamem Bellem, specjalistą w projektowaniu radarów wojskowych. Dzięki swoim działaniom zdobył cenne, poufne informacje na temat technologii militarnych, co miało istotny wpływ na zimnowojenny wyścig zbrojeń. Aresztowany w 1981 roku przez FBI, skazany na dożywocie, został uwolniony w 1985 roku dzięki wymianie szpiegów na moście Glienicke w Berlinie. Od 1990 roku współpracował z Urzędem Ochrony Państwa i wziął udział w akcji związanej z Władimirem Ałganowem. Wkrótce po awansie na generała przez prezydenta Wałęsę opuścił Polskę.