Reforma szkolnictwa wyższego w Polsce w debacie publicznej

Książka analizuje proces reformy szkolnictwa wyższego w Polsce w latach 1990-2015, koncentrując się na towarzyszącej mu debacie publicznej. Praca łączy socjologiczną analizę tej debaty z inspiracjami z zakresu studiów nad dyskursem publicznym oraz polityką publiczną, uwzględniając także procesy deliberacyjne. Dzięki temu możliwe jest zidentyfikowanie kluczowych uwarunkowań reform: ideologicznych, instytucjonalnych oraz związanych bezpośrednio z polityką publiczną.

Autorka poddaje szczegółowej analizie trzy aspekty debaty wokół reformy uniwersytetów: wymiar naukowy i akademicki, który opiera się na analizie treści tekstów naukowych; wymiar rządowy, obejmujący strategie i ustawodawstwo, z uwzględnieniem analizy dokumentów strategicznych i aktów prawnych; oraz wymiar publicystyczny, skupiający się na treściach artykułów z gazet i czasopism. To holistyczne podejście pozwala ukazać różnorodne funkcje, jakie pełnią poszczególne aspekty debaty publicznej.

Zwieńczeniem analizy jest przedstawienie reformy szkolnictwa wyższego w dwóch kontekstach: merytorycznym, obejmującym treść reform, oraz formalnym, czyli techniki ich wprowadzania. Autorka podkreśla, że sukces reformy szkolnictwa wyższego zależy od połączenia koncepcji merytorycznych reform z umiejętnością decydentów do ich przygotowania oraz wdrożenia.