Reduta. Źródła i komentarze

Jednym z najczęściej wznawianych tekstów w zbiorze jest dzieło Stefana Jaracza, "Czego nauczyła mnie Reduta?", które doczekało się co najmniej sześciu wznowień. Jednakże antologia przybliża również mniej znane i trudno dostępne utwory, które po opublikowaniu w czasopismach okresu międzywojennego nie doczekały się kolejnych wydań.

Wybrane teksty zostały usystematyzowane tematycznie, a nie według dat ich powstania czy zawodów autorów, co nadaje książce unikalną strukturę. Podzielono ją na sześć segmentów, bazując na chronologii wydarzeń: Założenia, Pierwsze oceny, Polemiki, Objazdy, Instytut Reduty oraz Syntezy.

Antologia "Reduta. Źródła i komentarze" stanowi istotny krok w odchodzeniu od tradycyjnego postrzegania Reduty jako tylko teatru repertuarowego. Znaczący wkład w tę zmianę ma Zbigniew Osiński, który poprzez swoje prace pokazał, że Reduta to coś więcej niż jedynie scena teatralna. Prezentowany tom odsłania Redutę jako laboratorium wspólnoty oraz kuźnię nowej kultury, a także zespół osób działających poprzez liczne próby i eksperymenty. Właśnie dlatego teatralne przedstawienia i ich oceny nie stanowią tu pierwszoplanowego zagadnienia.