Stan książek
Nasze książki są dokładnie sprawdzone i jasno określamy stan każdej z nich.
Nowa
Książka nowa.
Używany - jak nowa
Niezauważalne lub prawie niezauważalne ślady używania. Książkę ciężko odróżnić od nowej pozycji.
Używany - dobry
Normalne ślady używania wynikające z kartkowania podczas czytania, brak większych uszkodzeń lub zagięć.
Używany - widoczne ślady użytkowania
zagięte rogi, przyniszczona okładka, książka posiada wszystkie strony.
Przekładaniec nr 28/2014
Masz tę lub inne książki?
Sprzedaj je u nas
W numerze odnajdziemy wiele interesujących artykułów dotyczących audiodeskrypcji oraz jej roli w edukacji i kulturze. Iwona Mazur porusza temat projektu ADLAB w kontekście funkcjonalizmu w przekładzie i jego wpływu na strategie audiodeskrypcyjne. Z kolei Anna Jankowska proponuje tłumaczenie jako alternatywną metodę tworzenia audiodeskrypcji, co stanowi nowatorskie podejście w tej dziedzinie.
Karolina Masłowska wyjaśnia, jak audiowstęp może wzbogacić standardową audiodeskrypcję, zaś Agnieszka Szarkowska i Piotr Wasylczyk omawiają audiodeskrypcję autorską, podkreślając jej indywidualny charakter. Agnieszka Walczak oraz Maria Rubaj ukazują zastosowanie audiodeskrypcji na lekcjach historii, biologii i fizyki dla uczniów z dysfunkcją wzroku, podkreślając jej edukacyjny potencjał.
Krzysztof Krejtz, Izabela Krejtz oraz współautorzy badają rolę multimediów w edukacji, zwracając uwagę na wpływ audiodeskrypcji w zarządzaniu uwagą wzrokową ucznia. Wojciech Figiel analizuje, jak nauczyciele szkół specjalnych postrzegają audiodeskrypcję, co rzuca światło na jej praktyczne zastosowania. Robert Więckowski natomiast skupia się na estetycznych aspektach audiodeskrypcji.
Anna Sadowska dostarcza porad dotyczących tworzenia audiodeskrypcji do ilustracji prasowych, co może być pomocne dla trenerów szkolących przyszłych audiodeskryptorów. Izabela Künstler w swoim artykule bada cel i środki audiodeskrypcji, a Irena Michalewicz ocenia jej rozwój od czasu Euro 2012, zadając pytanie o jej dynamikę.
W części poświęconej teorii Michał Borodo rozważa granice między przekładem a adaptacją, a Dorota Malina analizuje amerykanizację poezji Wisławy Szymborskiej. Na koniec Kinga Rozwadowska przybliża temat polifoniczności w przekładzie, zastanawiając się nad wielogłosowością dzieła w kontraście do głosu tłumacza. Numer zawiera również bogatą bibliografię i filmografię, co czyni go wartościowym źródłem wiedzy.
Wybierz stan zużycia:
WIĘCEJ O SKALI
W numerze odnajdziemy wiele interesujących artykułów dotyczących audiodeskrypcji oraz jej roli w edukacji i kulturze. Iwona Mazur porusza temat projektu ADLAB w kontekście funkcjonalizmu w przekładzie i jego wpływu na strategie audiodeskrypcyjne. Z kolei Anna Jankowska proponuje tłumaczenie jako alternatywną metodę tworzenia audiodeskrypcji, co stanowi nowatorskie podejście w tej dziedzinie.
Karolina Masłowska wyjaśnia, jak audiowstęp może wzbogacić standardową audiodeskrypcję, zaś Agnieszka Szarkowska i Piotr Wasylczyk omawiają audiodeskrypcję autorską, podkreślając jej indywidualny charakter. Agnieszka Walczak oraz Maria Rubaj ukazują zastosowanie audiodeskrypcji na lekcjach historii, biologii i fizyki dla uczniów z dysfunkcją wzroku, podkreślając jej edukacyjny potencjał.
Krzysztof Krejtz, Izabela Krejtz oraz współautorzy badają rolę multimediów w edukacji, zwracając uwagę na wpływ audiodeskrypcji w zarządzaniu uwagą wzrokową ucznia. Wojciech Figiel analizuje, jak nauczyciele szkół specjalnych postrzegają audiodeskrypcję, co rzuca światło na jej praktyczne zastosowania. Robert Więckowski natomiast skupia się na estetycznych aspektach audiodeskrypcji.
Anna Sadowska dostarcza porad dotyczących tworzenia audiodeskrypcji do ilustracji prasowych, co może być pomocne dla trenerów szkolących przyszłych audiodeskryptorów. Izabela Künstler w swoim artykule bada cel i środki audiodeskrypcji, a Irena Michalewicz ocenia jej rozwój od czasu Euro 2012, zadając pytanie o jej dynamikę.
W części poświęconej teorii Michał Borodo rozważa granice między przekładem a adaptacją, a Dorota Malina analizuje amerykanizację poezji Wisławy Szymborskiej. Na koniec Kinga Rozwadowska przybliża temat polifoniczności w przekładzie, zastanawiając się nad wielogłosowością dzieła w kontraście do głosu tłumacza. Numer zawiera również bogatą bibliografię i filmografię, co czyni go wartościowym źródłem wiedzy.
