Przedstawiciele ludzkości

Ralph Waldo Emerson (1803-1882) to amerykański literat i filozof, znany również jako wpływowy myśliciel polityczny. Zafascynowany idealizmem, czerpał inspirację od takich postaci jak św. Augustyn, Platon czy Berkeley. W polityce opowiadał się za egalitaryzmem i systemem demokratycznym. Był nie tylko wielkim mówcą i poetą, lecz także kimś, kto znacząco wpłynął na filozofię nowożytną, w stopniu porównywalnym do Nietzschego. Emerson jest uznawany za twórcę koncepcji "śmierci Boga", którą przedstawił z wyprzedzeniem w stosunku do Nietzschego. Jego myśl wywarła duże wrażenie na takich filozofach jak William James, twórca pragmatyzmu, oraz Henri Bergson, propagator intuicjonizmu.

Podobnie jak Nietzsche, Emerson podkreślał znaczenie wielkich postaci w przebiegu dziejów świata. W swoim dziele "Przedstawiciele ludzkości" analizuje, jak wybitne jednostki wpłynęły na filozofię i kulturę. Zajmuje się m.in. rolą Platona, Swedenborga, Montaigne'a, Szekspira, Napoleona i Goethego. Emerson twierdzi, że w naszej naturze leży wiara w niezwykłych ludzi. Mitologie często zaczynają się od postaci półboskich, związanych z majestatycznymi, poetyckimi wizjami - bohaterowie zawsze przebywają na wyżynach. Według niego, świat istnieje dzięki prawdziwym i szlachetnym ludziom, których obecność czyni Ziemię zdrowszym miejscem. Ci, którzy mieli przywilej przebywać w towarzystwie takich osób, doświadczyli żywotności i pociechy. Emerson sugeruje, że wiara w możliwość obcowania z "wyższymi" duchowo ludźmi sprawia, że życie staje się przyjemniejsze i bardziej znośne; stąd ciągłe dążenie do poszukiwania ich towarzystwa, choćby tylko na płaszczyźnie duchowej.