Polska pomoc. (Trudny) proces instytucjonalizacji

Książka analizuje dwudziestoletni proces instytucjonalizacji polskiej współpracy rozwojowej, skupiając się na wpływie społeczno-politycznych czynników zewnętrznych. Omawia rolę instytucji międzynarodowych, administracji publicznej, organizacji pozarządowych, sektora prywatnego, parlamentarzystów oraz obywateli, podkreślając ich wpływ na rozwój i modyfikacje tego przedsięwzięcia. Wnioski z przeprowadzonych badań pomagają zdiagnozować obecną kondycję instytucji oraz zasugerować niezbędne reformy w kontekście dynamicznie zmieniającego się środowiska międzynarodowego. Szczególną uwagę zwracają na zagadnienia związane z równowagą sił w działaniach rozwojowych, potrzebą humanitarnej pomocy oraz polskimi inicjatywami w zakresie odbudowy Ukrainy po wojnie.

Książka stanowi istotny wkład w badania nad pomocowymi instytucjami, badając je nie tylko przez pryzmat twardych reguł i strategii, ale także wartości i przyjętych norm kulturowych. Staje się głosem w nadal rozwijającej się dyskusji naukowej dotyczącej Polskiej Pomocy. Podkreśla jej znaczenie dla międzynarodowych relacji Polski jako członka elitarnych grup donatorów, oraz jej rolę w zwiększaniu świadomości obywateli na temat globalnych wyzwań i dążenia do zrównoważonego rozwoju.