Po sobie

"Po sobie" autorstwa Artura Daniela Liskowackiego to zbiór wierszy, które w sposób mistrzowski balansują pomiędzy wizjami egzystencjalnymi Leśmiana a językową fascynacją Białoszewskiego. Sam autor bardziej utożsamia się jednak z tą drugą inspiracją. Jego poezja to pole dekonstrukcyjnych eksperymentów, które zamiast klasycznych struktur językowych, podważają naszą rzeczywistość, wystawiając ją na zupełnie nowe interpretacje. Centralnym elementem językowych poszukiwań jest tu osobowy zaimek — zmieniający formy i funkcje — który jawi się jako kluczowy element refleksji nad tożsamością i istnieniem. Dzięki niemu, jako nierozerwalnej części koncepcji „ja”, Liskowacki konstruuje skomplikowane struktury życia i śmierci, wpływając na egzystencję jednostki oraz jej interakcje z otaczającym światem.

Zbiór "Po sobie" to również dowód na biegłość Liskowackiego w tworzeniu poetyckich laboratoriów, gdzie język staje się narzędziem badań dźwiękowych relacji między słowami. Autor z niesamowitą precyzją odkrywa nowe znaczenia przy pomocy paronomazji i kalamburów, a jego fascynacja etymologią sprawia, że nawet proste wyrażenia nabierają nowego blasku, wzbogacone o rymy, aliteracje i różnorodne zabiegi stylistyczne. Szczególną wagę przywiązuje do zaimków, traktując je jako klucz do odkrywania tajemnicy własnego istnienia.