Po Safonie

Na przełomie XIX i XX wieku queerowe intelektualistki były często postrzegane jako postacie kontrowersyjne, określane mianem safistek, inwertytek czy amazonek. Jednak to one same zaczęły tworzyć nową narrację, domagając się uznania swojego miejsca w społeczeństwie. W książce „Po Safonie” Selby Wynn Schwartz przedstawia fascynujące postaci, takie jak Lina Poletti, Djuna Barnes, Gertrude Stein, Colette, Virginia Woolf czy Sarah Bernhardt, jako zbiorową bohaterkę walczącą o akceptację i wolność.

Choć te kobiety były rozproszone po Europie i zanurzone w twórczości oraz osobistych przeżyciach, ich wspólny głos, odmalowany przez Schwartz, podkreślał dążenie do wyzwolenia w czasie burzliwych wydarzeń historycznych, takich jak I wojna światowa czy wzrastający faszyzm.

Autorka tkając swoją narrację, łączy fakty z twórczą wyobraźnią, oddając hołd Safonie – symbolowi wyzwolonej kobiety. Książka jest pochwałą odwagi, kreatywności i nieustającej walki o wolność artystyczną i polityczną. Recenzenci, tacy jak Renata Lis czy Deborah Levy, podkreślają jej odkrywczy charakter, zwracając uwagę na to, jak sztuka, pożądanie i polityka splatają się w inspirującą opowieść o przeszłości i teraźniejszości.

"Po Safonie" to książka, która tworzy nową rzeczywistość z fragmentów historii wielu wyjątkowych kobiet. Jacob Brogan z "Washington Post" opisuje ją jako dzieło godne uznania – katalog marzeń, intymności i artystycznej inwencji. Krytycy, tacy jak Sam Sacks i Rhoda Feng, podkreślają jej emocjonalny ton i zmysłową prozę, jednocześnie wskazując na jej ambicję i innowacyjność w ujmowaniu kobiecych doświadczeń.

Schwartz swoją opowieścią zachęca dzisiejsze czytelniczki do czerpania inspiracji z historii tych niezwykłych pionierek, podkreślając ważność kontynuowania twórczych poszukiwań i odkrywania nowych dróg rozwoju.