Pieśń o Rolandzie

"Pieśń o Rolandzie", anonimowy epos, to najstarsze i najsłynniejsze dzieło rycerskie w średniowiecznej literaturze, reprezentujące francuski gatunek chansons de geste, czyli pieśni o heroicznych czynach. Opisuje ono wyprawę wojskową cesarza Karola Wielkiego skierowaną przeciwko Saracenom w 778 roku. Chrześcijański władca Franków dąży do wyzwolenia Hiszpanii spod muzułmańskiego panowania. Jednak za sprawą podstępnego króla Saracenów, Marsyla, oraz zdrady francuskiego szlachcica Ganelona, wąwóz Roncevaux staje się miejscem zasadzki na tylną straż armii frankijskiej, którą dowodzi Roland, hrabia Bretanii i ulubiony rycerz Karola Wielkiego. W zaciekłej potyczce giną Roland i jego towarzysze broni. Cesarz mści ich śmierć, ostatecznie pokonując muzułmańskie siły w Hiszpanii. Choć "Pieśń o Rolandzie" nie zawsze wiernie odwzorowuje historyczne wydarzenia, stanowi cenne źródło wiedzy o ideałach średniowiecznej Europy. Postacie Rolanda i Karola Wielkiego są przykładem rycerskich wartości tamtych czasów: prawości, oddania Bogu, lojalności, odwagi oraz poświęcenia w obronie przyjaźni, wiary i honoru. To lektura przeznaczona dla uczniów szkół średnich.