Pianie kogutów. Wiersze wybrane

Janusz Szuber, uznawany za jednego z czołowych poetów współczesnych, przeszedł niezwykłą i pełną wyzwań drogę literacką. Urodzony w 1947 roku w Sanoku, już podczas studiów na Uniwersytecie Warszawskim musiał zmierzyć się z ciężką chorobą, która zmusiła go do poruszania się na wózku inwalidzkim. Choć rówieśnik twórców "Nowej Fali", przez trzy dekady pisał wyłącznie "do szuflady". Dopiero w 1994 roku zdecydował się na upublicznienie swojego dojrzałego i oryginalnego dorobku, wydając w krótkim czasie pięć tomików poezji w niewielkim nakładzie, co przyniosło mu uznanie w kręgach literackich. Od tego momentu opublikował wiele książek, w tym "Śniąc siebie w obcym domu" (1997), "O chłopcu mieszającym powidła" (1999), "Lekcja Tejrezjasza" (2003), "Glina, ogień, popiół" (2003) oraz "Czerteż" (2006). Jego poezja została przetłumaczona na dwanaście języków, a Szuber został uhonorowany licznymi nagrodami, w tym Nagrodą im. Kazimiery Iłłakowiczówny oraz wyróżnieniami Fundacji Kultury i Fundacji Władysława i Nelly Turzańskich z Toronto. Choć mieszka w rodzinnych stronach w Sanoku, z dala od wielkomiejskiego zgiełku, Janusz Szuber z powodzeniem zaznacza swoją obecność na mapie polskiej poezji. Kreując niepowtarzalną ścieżkę twórczą, zgłębia historię swojej prowincji oraz zanurza się w nostalgicznych klimatach c.k. monarchii. W swych wierszach odkrywa tajemnice starych fotografii, piękno bieszczadzkich pejzaży, a także stawia pytania o sens cierpienia, upływ czasu i ludzkie przeznaczenie wobec nieodgadnionych decyzji Opatrzności.