Pamiętniki z Miłosnej Pamiętnik z getta warszawskiego Miłość w cieniu śmierci

Noemi Wigdorowicz-Makower, urodzona w 1912 roku w Warszawie, była polską stomatolog pochodzenia żydowskiego. Pracowała przez wiele lat jako naukowiec na Akademii Medycznej we Wrocławiu i ukończyła Wydział Lekarski Uniwersytetu Warszawskiego. W 1940 roku została przesiedlona do warszawskiego getta, gdzie pracowała jako dentystka w gabinecie oraz w ambulatorium gminnym. To właśnie tam poznała swojego przyszłego męża, Henryka Makowera.

Po dramatycznej ucieczce z getta, wraz z Henrykiem znaleźli schronienie w Miłosnej pod Warszawą. W 1944 roku, podobnie jak jej mąż, wstąpiła jako ochotniczka do Ludowego Wojska Polskiego. Od 1946 roku pracowała w Klinice Stomatologii Uniwersytetu Wrocławskiego, zdobywając kolejne stopnie naukowe, a w 1977 roku uzyskując tytuł profesora nadzwyczajnego.

Henryk Makower, urodzony w 1904 roku w Kaliszu, był polskim lekarzem i naukowcem pochodzenia żydowskiego, specjalizującym się w mikrobiologii. Studiował biologię na Uniwersytecie Wileńskim, a następnie medycynę na Uniwersytecie Jagiellońskim. Przed wojną pracował w Łodzi jako internista. W 1940 roku znalazł się w warszawskim getcie, gdzie pełnił funkcję ordynatora oddziału zakaźnego w Szpitalu Dziecięcym, uczestnicząc w zwalczaniu tyfusu. W 1942 roku poślubił Noemi Wigdorowicz.

W styczniu 1943 roku, po nieudanej próbie ucieczki z getta, małżeństwu udało się przedostać na stronę aryjską. Najpierw zostali przyjęci przez rodzinę Paluchów, a potem przez 18 miesięcy ukrywali się w Miłosnej, otoczeni opieką przyjaciół i doktora Emila Palucha. W 1944 roku Henryk wstąpił do Wojska Polskiego w Lublinie.

Po wojnie objął stanowisko adiunkta w Zakładzie Mikrobiologii Uniwersytetu Wrocławskiego. Jako stypendysta Fundacji Rockefellera prowadził prace badawcze w Stanach Zjednoczonych, specjalizując się w wirusologii. Założył pracownię wirusologiczną przy Zakładzie Mikrobiologii Lekarskiej. Pracując jako profesor w Instytucie Immunologii i Terapii Doświadczalnej we Wrocławiu, skupił się na wirusologii, epidemiologii i etiologii chorób wirusowych, ze szczególnym uwzględnieniem grypy.