Olędzcy. Architektura na miarę możliwości

Daniel Olędzki pochodził z Gdańska, gdzie jego ojciec pełnił funkcję inspektora celnego w Wolnym Mieście. Jako młody człowiek uczestniczył w Powstaniu Warszawskim jako starszy strzelec, a później doświadczył trudów życia w obozie Altengrabow. Danuta Olędzka, córka urzędnika gminnego, w czasie wojny została z rodziną wysiedlona z Nowogródka. Przeżycia wojenne, Gdańsk oraz wspólna pasja do architektury zbliżyły ich do siebie. Mimo że charaktery, światopoglądy i drogi zawodowe ich różniły, razem stworzyli jeden z najbardziej intrygujących duetów architektonicznych w Polsce. W przeciwieństwie do takich par jak Kardaszewscy, Piechotkowie czy Brukalscy, Daniel i Danuta osiągnęli wybitne sukcesy, zachowując przy tym własną wyjątkowość.

Trudno dziś myśleć o Trójmieście bez ikon ich projektów. Daniel Olędzki jest autorem takich budowli jak Teatr Wybrzeże, Teatr Muzyczny i Opera Bałtycka. Z kolei Danuta Olędzka zasłynęła z projektów falowców oraz Domu Technika. Choć żyli wspólnie, rzadko współpracowali zawodowo, świadomi, że współdziałanie dwóch tak silnych osobowości wymagałoby zbyt wielu kompromisów. Łączyła ich wspólna zasada: architektura ma realizować ludzkie marzenia. Marzenia o lepszym codziennym życiu i o tworzeniu pomników swoich czasów.