George Muller. Ojcem dla sierot

George Müller zauważył na ulicy dziewczynkę, która nie mogła mieć więcej niż pięć lat. Na jej plecach spoczywał mały chłopiec z cieknącym nosem. Dziewczynka straciła matkę w wyniku epidemii cholery, a jej ojciec opuścił rodzinę, wyjeżdżając do pracy w kopalni i nigdy nie wracając. Choć ulice Bristolu pełne były sierot, to Emily szczególnie utkwiła George'owi w pamięci. Mimo że sam ledwo wiązał koniec z końcem, mając na utrzymaniu swoją rodzinę, postanowił otworzyć swoje serce i drzwi domu dla tych dzieci. Zaczął od Klubu Śniadaniowego dla trzydziestu sierot, a dzięki hojności i wsparciu, które przypisywał Bożej opatrzności, udało mu się stworzyć dom dla ponad dziesięciu tysięcy dzieci. Jego niezachwiana wiara i szczodrość stanowią wzór do naśladowania dla chrześcijan na przestrzeni wielu pokoleń.