Stan książek
Nasze książki są dokładnie sprawdzone i jasno określamy stan każdej z nich.
Nowa
Książka nowa.
Używany - jak nowa
Niezauważalne lub prawie niezauważalne ślady używania. Książkę ciężko odróżnić od nowej pozycji.
Używany - dobry
Normalne ślady używania wynikające z kartkowania podczas czytania, brak większych uszkodzeń lub zagięć.
Używany - widoczne ślady użytkowania
zagięte rogi, przyniszczona okładka, książka posiada wszystkie strony.
O Wszechmocy Bożej
Masz tę lub inne książki?
Sprzedaj je u nas
"Z punktu widzenia formalnego O wszechmocy Bożej" to list adresowany do Dezyderiusza, przełożonego klasztoru Monte Cassino. Autor opisuje w nim rozmowę z Dezyderiuszem na temat fragmentu Listu 22 Świętego Hieronima, który stwierdza, iż mimo że Bóg jest wszechmocny, nie jest w stanie przywrócić dziewictwa kobiecie, która je utraciła. Podobnie jak w przypadku wielu utworów zakorzenionych w określonym kontekście, na przykład dialogów Platona czy Augustyna, również w tej korespondencji Piotra pojawiają się pytania dotyczące tego, co jest rzeczywistą relacją, a co fikcyjną kreacją. Choć trudno jednoznacznie odpowiedzieć, można z całą pewnością stwierdzić, że rozmowa miała miejsce, a Piotr przedstawił jej istotne idee.
Okoliczności dyskusji harmonizują z ówczesnymi zwyczajami monastycznymi. Podczas wspólnych posiłków, w których uczestniczyli wszyscy zakonnicy, czytano ważne teksty. To właśnie taki fragment usłyszany podczas posiłku zainspirował przełożonego do rozmowy z wybitnym gościem. Dezyderiusz i Piotr odgrywali kluczowe role w dyskusji, lecz jej obserwatorami, a może nawet uczestnikami, byli wszyscy mnisi. Cała wspólnota była więc odbiorcą listu, którego celem nie jest jednak tylko prywatna wymiana wspomnień. Ten list ma bardzo istotną funkcję edukacyjną – ma nauczać mnichów, jak należy interpretować i rozmawiać o Bożej wszechmocy. To pouczenie o wymiarze zarówno intelektualnym, jak i moralnym.
Wybierz stan zużycia:
WIĘCEJ O SKALI
"Z punktu widzenia formalnego O wszechmocy Bożej" to list adresowany do Dezyderiusza, przełożonego klasztoru Monte Cassino. Autor opisuje w nim rozmowę z Dezyderiuszem na temat fragmentu Listu 22 Świętego Hieronima, który stwierdza, iż mimo że Bóg jest wszechmocny, nie jest w stanie przywrócić dziewictwa kobiecie, która je utraciła. Podobnie jak w przypadku wielu utworów zakorzenionych w określonym kontekście, na przykład dialogów Platona czy Augustyna, również w tej korespondencji Piotra pojawiają się pytania dotyczące tego, co jest rzeczywistą relacją, a co fikcyjną kreacją. Choć trudno jednoznacznie odpowiedzieć, można z całą pewnością stwierdzić, że rozmowa miała miejsce, a Piotr przedstawił jej istotne idee.
Okoliczności dyskusji harmonizują z ówczesnymi zwyczajami monastycznymi. Podczas wspólnych posiłków, w których uczestniczyli wszyscy zakonnicy, czytano ważne teksty. To właśnie taki fragment usłyszany podczas posiłku zainspirował przełożonego do rozmowy z wybitnym gościem. Dezyderiusz i Piotr odgrywali kluczowe role w dyskusji, lecz jej obserwatorami, a może nawet uczestnikami, byli wszyscy mnisi. Cała wspólnota była więc odbiorcą listu, którego celem nie jest jednak tylko prywatna wymiana wspomnień. Ten list ma bardzo istotną funkcję edukacyjną – ma nauczać mnichów, jak należy interpretować i rozmawiać o Bożej wszechmocy. To pouczenie o wymiarze zarówno intelektualnym, jak i moralnym.
