O wielowymiarowości współczesnego czeskiego eseju

Książka stanowi dogłębną analizę esejów pochodzących z kolekcji trzech niezwykle oryginalnych twórców współczesnej literatury czeskiej: Sylvii Richterovej („Msto domova”, 2004), Danieli Hodrovej („Citliv msto”, 2006) oraz Michala Ajvaza („Pbh znak a przdna”, 2006). Eseje te są zaprezentowane w kontekście innych tekstów bądź zjawisk społecznych, ukazując ponadczasowe tematy takie jak język, podmiotowość i tożsamość, które autorzy eksplorują poprzez swoje literackie, czytelnicze i badawcze doświadczenia.

Monografia porusza m.in. zagadnienie „kobiecego pisania”, które w literaturoznawstwie czeskim analizował Jan Matonoha, ilustrując je na podstawie konkretnych czeskich esejów. Prezentowana jest także teoria map synoptycznych opracowana przez Petera Zajaca, którą autorka zestawia z pracami Richterovej i Hodrovej, podejmując refleksję nad pojęciami centrum i peryferii.

W ramach analiz umieszczono rozważania nad różnorodnymi kategoriami, takimi jak poliglotyzm, bilingwizm, tekst petersburski, czy koncepcje yin i yang z filozofii chińskiej. Skupiono się również na pojęciach przekraczania granic, śladów, znaków, pustki i doświadczenia. Każda z tych kategorii znajduje swoje odzwierciedlenie w dziełach trojga eseistów, choć każdy z nich kładzie nacisk na inne aspekty. Richterova koncentruje się głównie na języku, Hodrová na tekście, podczas gdy Ajvaz eksploruje przede wszystkim temat znaków i pustki. Centralnym motywem jednoczącym te rozważania jest doświadczenie, które przenika wszystkie poruszane aspekty.

Publikacja skierowana jest do bohemistów i literaturoznawców zainteresowanych literaturą i kulturą Europy Środkowej, oferując wartościowe spostrzeżenia i analizy w tej dziedzinie.