O latarniczce, miłości i samotnym humbaku

Przypowieść o miłości, która zawsze powinna być pozytywna, oraz o marzeniach, które zasługują na spełnienie. Wyspa Fjotle jest miejscem, gdzie od zawsze rządzą niezmienne zasady. To mężczyznom przypadają chwalebne czyny, a kobiety zajmują się domem i rodziną. Chłopcy mogą wyrażać swoje opinie, zaś dziewczynki uczą się posłuszeństwa i skromności. W tej społeczności Bryza zyskuje przydomek Grzeczna, choć w jej sercu tli się pragnienie – chce być pierwszą latarniczką na wyspie. Jednak, jak przekonać wspólnotę, która kurczowo trzyma się tradycji, by zaakceptowała nowe idee?

Jakie lekcje niesie historia babci i dziadka? Czy Bryza odnajdzie odwagę, by wyrażać swoje myśli? Czy zawsze warto być grzecznym? Bycie dziewczyną, która dąży do roli latarniczki, nie jest łatwe. Trudnością bowiem jest też bycie chłopcem, który boi się dążyć do własnych ambicji. Dopóki nie uświadomią sobie, że szczęście to kwestia indywidualna, będą dryfować przez życie samotnie, niczym zagubiony humbak na szerokim oceanie. To opowieść, której warto się wsłuchać.