Numer 11, czyli opowieści świadczące o szaleństwie

Rachel i jej przyjaciółka Alison, obie dziesięcioletnie, są zafascynowane domem numer 11, zwłaszcza tajemniczą postacią jego właścicielki, która zdobyła przydomek Szalona Kobieta Ptasznik. Dziewczynki są szczególnie zaintrygowane od chwili, gdy w piwnicy dostrzegają tajemniczą sylwetkę.

Val Doubleday, matka Alison, marzy o karierze piosenkarki, lecz jej jedyny sukces został już dawno zapomniany, dlatego zmuszona jest pracować ograniczoną liczbą godzin w bibliotece z powodu cięć budżetowych. W poszukiwaniu ciepła, zarówno fizycznego, jak i emocjonalnego, często korzysta z autobusu numer 11, aż pewnego dnia otrzymuje niespodziewaną propozycję – udział w telewizyjnym reality show.

Kilka lat później Rachel zaczyna pracę dla rodziny Gunnów, która posiada imponującą posiadłość w prestiżowej części Londynu. Gunnowie planują rozbudować swój dom o jedenaście podziemnych pięter, w których znajdą się basen z trampoliną, sala zabaw oraz kino. Im dalej posuwają się prace budowlane, tym dziwniejsze zaczynają się dziać rzeczy, sprawiając, że Rachel zastanawia się nad stanem swojego umysłu.

Ta powieść, z numerem 11 jako motywem przewodnim, jest splecioną satyrą społeczną i polityczną, która humorystycznie, ale też z goryczą, przedstawia współczesne szaleństwo. Jonathan Coe precyzyjnie portretuje społeczeństwo brytyjskie, zdominowane przez wpływową rodzinę Winshawów, ukazując zarówno bogaczy, jak i ich podwładnych oraz ich skomplikowane relacje, aspiracje i przesady, w stylu pełnym niemal diabolicznej wirtuozerii.