Nikt nie słucha. Reportaże o disco polo

W Polsce lat dziewięćdziesiątych disco polo stało się nieodłącznym elementem kultury, pełniąc rolę ścieżki dźwiękowej dla tamtej epoki. Było obecne na targowiskach, stadionach oraz w dyskotekach kontrolowanych przez mafię, a także towarzyszyło miłościom i politycznym przemianom, jak wybory prezydenckie. W niedziele "Disco Relax" przyciągało tak wielu widzów, że ulice świeciły pustkami, a godziny mszy były dostosowywane, aby nie kolidować z programem. Miliony kaset i płyt, zarówno legalnych, jak i pirackich, krążyły w obiegu.

Obecnie znaczenie disco polo ewoluowało, a jego popularność jest mierzona w milionach odsłon na platformach internetowych. Fani porzucili tradycyjne listy na rzecz interakcji z idolami w mediach społecznościowych, takich jak Facebook. Najwięksi artyści tego gatunku zdobyli miejsce w głównym nurcie polskiej rozrywki, zyskując większe uznanie i przywracając disco polo na stadiony oraz ekrany telewizyjne. Paradoksalnie, mimo ogromnej popularności, wciąż żartobliwie mówi się, że nikt tego nie słucha.