(Nie)więdnące laury. Laudacja w perspektywie...

Rozważania zawarte w omawianym tomie skupiają się na szeroko pojętej pochwalnej formie retorycznej, zarówno jako samodzielnej kategorii, jak i jako części bardziej złożonych dzieł artystycznych. Analizowane teksty zawierają różnorodne typy utworów z elementami pochwalnymi, w tym pochwały ironiczne, niejednoznaczne i koniunkturalne, które można postrzegać jako pochlebstwa. Poszczególne artykuły proponują refleksje nad różnorodnymi aspektami pochwały, takimi jak jej przedmioty, strategie, motywy oraz funkcje w kontekście historycznym i kulturowym. Przedstawiona chronologiczna rozpiętość tekstów umożliwia panoramiczne spojrzenie na pochwały w literaturze wielu epok i kultur. Dzięki temu czytelnik może skupić się na roli i znaczeniu tego typu wypowiedzi w różnych okresach historycznych, co prowadzi do głębszego zrozumienia społeczno-kulturowych funkcji lauracji. Ta analiza uświadamia także różnorodność problemów związanych z aktami chwalenia oraz świadczy o zmieniających się regułach komunikacji społecznej w różnych epokach, co jest istotne w kontekście codziennych interakcji. Publikacja ta znajduje swoje miejsce w szerokim kręgu profesjonalistów o zainteresowaniach humanistycznych, w tym nie tylko filologów, ale także osób spoza środowiska akademickiego.

Elwira Buszewicz jest profesorem Katedry Komparatystyki Literackiej na Wydziale Polonistyki UJ. Specjalizuje się w nowołacińskiej poezji renesansu i baroku, retoryce oraz przekładach tekstów średniowiecznych i wczesnonowożytnych. Jest autorką wielu publikacji, takich jak "Dawni mistrzowie" oraz "Dialogi z cieniami". Z kolei Iwona Puchalska, także związana z Katedrą Komparatystyki Literackiej UJ, bada operę, teatr muzyczny i muzyczną improwizację w kontekście literatury. Wśród jej dzieł można wymienić "Sztuka adaptacji" oraz "Improwizacja poetycka w kulturze polskiej XIX wieku".