Nieoficjalny

Rafał Lemkin (1900-1959) to polski prawnik pochodzenia żydowskiego, który swoją edukację prawniczą zdobył na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie. Pracował jako wiceprokurator i adwokat w Warszawie. W obliczu II wojny światowej wyemigrował do Stanów Zjednoczonych, gdzie stał się twórcą pojęcia "ludobójstwo" oraz autorem projektu Konwencji ONZ dotyczącej zapobiegania i karania zbrodni ludobójstwa, uchwalonej 9 grudnia 1948 roku.

Zmagania z totalitaryzmem oraz traumatyczne doświadczenia wojenne, w tym utrata prawie całej rodziny podczas Holokaustu, głęboko wpłynęły na życie Lemkina. Ważne w jego biografii są również wspomnienia z dzieciństwa i młodzieńczych lat spędzonych w Polsce. Książka o jego życiu to nie tylko autobiograficzna relacja, ale także fascynujący zapis procesu tworzenia konwencji o ludobójstwie, którą sam Lemkin uważał za swoje życiowe osiągnięcie. Odkrycie jego maszynopisu ożywia wspomnienie tej wyjątkowej postaci.