Nie wszyscy chłopcy są niebiescy

"Nie wszyscy chłopcy są niebiescy" to książka, która stanowi nieocenione wsparcie dla młodych ludzi poszukujących równości i akceptacji, jak zauważa Publishers Weekly. Podział na kategorie takie jak płeć czy kolor skóry, zarówno mężczyzna, kobieta, jak i czarny bądź biały, narzucają społeczne oczekiwania dotyczące naszego zachowania i tożsamości. Dla tych, którzy nie mieszczą się w tych sztywnych ramach lub wciąż poszukują swojej tożsamości, nie ma wiele przestrzeni.

George, młody czarny chłopak z Plainfield, szybko zauważył swoją odmienność - interesowały go lalki i sztuka układania włosów, choć społeczne normy wymagały, aby był „twardy”. Początkowa strategia wtopienia się w otoczenie szybko okazała się dla niego nieżyciowa. Bitch określa tę książkę jako przełomową, a zbiór esejów, które w niej zawarto, tworzy intymny dziennik opisujący dorastanie jako czarnoskórej osoby queer w amerykańskim społeczeństwie.

Opowieści przepełnione emocjami - od radości związanej z odkrywaniem siebie, przez miłość i rodzinne relacje, aż po zmagania z przemocą, nienawiścią i homofobią, są integralną częścią tej książki. To szczere świadectwo pokazuje, jak trudne jest funkcjonowanie w świecie przesiąkniętym toksyczną męskością i nierównościami, a jednocześnie podkreśla wagę braterstwa, przyjaźni i odwagi. New York Times określa ten buntowniczy i pełen pasji pamiętnik jako przepełniony miłością do poruszanych tematów.

Zachęca do odkrycia własnej tożsamości i odważnego bycia sobą, jak zauważa BeYA 18+. W dzisiejszych czasach często przypisujemy płeć jeszcze przed narodzinami dziecka, co wpisuje się w społeczny zwyczaj kategoryzowania już od pierwszej wizyty u lekarza, gdy możliwe jest wykrycie płci na podstawie ultrasonografii. Spopularyzowane imprezy ujawniające płeć mają na celu kierowanie życiem noworodka w stronę określonych ideałów masowości i kobiecości, zanim jeszcze ma ono możliwość świadomego wyboru. W miarę jak osoby LGBTQIAP+ stają się coraz bardziej widoczne, społeczność heteronormatywna intensyfikuje swoje normy, często z obawy przed utratą dominacji.