Stan książek
Nasze książki są dokładnie sprawdzone i jasno określamy stan każdej z nich.
Nowa
Książka nowa.
Używany - jak nowa
Niezauważalne lub prawie niezauważalne ślady używania. Książkę ciężko odróżnić od nowej pozycji.
Używany - dobry
Normalne ślady używania wynikające z kartkowania podczas czytania, brak większych uszkodzeń lub zagięć.
Używany - widoczne ślady użytkowania
zagięte rogi, przyniszczona okładka, książka posiada wszystkie strony.
Naturakultura
Masz tę lub inne książki?
Sprzedaj je u nas
„Naturakultura. Próby z kulturoznawstwa krytycznego” to zbiór tekstów, którego pomysłodawczynią była śp. prof. Anna Zeidler-Janiszewska. Profesor Zeidler-Janiszewska, mająca duży wpływ na rozwój serii, pełniła również rolę współredaktorki wcześniejszych tomów dotyczących krytycznego podejścia do kultury.
Książka skupia się na aktualnych tematach posthumanizmu i postantropocentryzmu. Najważniejszym z nich jest przyjęcie perspektywy, która docenia to, co wykracza poza człowieka — odnosząc się do zwierząt, roślin oraz przedmiotów. Autorzy skupiają się bardziej na podkreśleniu roli bytów nie-ludzkich niż na samym procesie zmniejszania znaczenia człowieka. Ta zmiana skupienia jest szczególnie istotna w obliczu obecnych wyzwań, jakie niesie ze sobą epoka antropocenu.
Książka stanowi dowód na to, że krytyczne podejście do analizy rzeczywistości może przekształcić się w efektywną metodę badawczą. Uznana jest za wartościową lekturę nie tylko dla studentów kierunków humanistycznych, lecz także dla szerszego grona odbiorców zainteresowanych współczesnymi dylematami kulturowymi. Taką opinię wyraziła w swojej recenzji prof. Beata Frydryczak.
Wybierz stan zużycia:
WIĘCEJ O SKALI
„Naturakultura. Próby z kulturoznawstwa krytycznego” to zbiór tekstów, którego pomysłodawczynią była śp. prof. Anna Zeidler-Janiszewska. Profesor Zeidler-Janiszewska, mająca duży wpływ na rozwój serii, pełniła również rolę współredaktorki wcześniejszych tomów dotyczących krytycznego podejścia do kultury.
Książka skupia się na aktualnych tematach posthumanizmu i postantropocentryzmu. Najważniejszym z nich jest przyjęcie perspektywy, która docenia to, co wykracza poza człowieka — odnosząc się do zwierząt, roślin oraz przedmiotów. Autorzy skupiają się bardziej na podkreśleniu roli bytów nie-ludzkich niż na samym procesie zmniejszania znaczenia człowieka. Ta zmiana skupienia jest szczególnie istotna w obliczu obecnych wyzwań, jakie niesie ze sobą epoka antropocenu.
Książka stanowi dowód na to, że krytyczne podejście do analizy rzeczywistości może przekształcić się w efektywną metodę badawczą. Uznana jest za wartościową lekturę nie tylko dla studentów kierunków humanistycznych, lecz także dla szerszego grona odbiorców zainteresowanych współczesnymi dylematami kulturowymi. Taką opinię wyraziła w swojej recenzji prof. Beata Frydryczak.
