Stan książek
Nasze książki są dokładnie sprawdzone i jasno określamy stan każdej z nich.
Nowa
Książka nowa.
Używany - jak nowa
Niezauważalne lub prawie niezauważalne ślady używania. Książkę ciężko odróżnić od nowej pozycji.
Używany - dobry
Normalne ślady używania wynikające z kartkowania podczas czytania, brak większych uszkodzeń lub zagięć.
Używany - widoczne ślady użytkowania
zagięte rogi, przyniszczona okładka, książka posiada wszystkie strony.
Nadzieja wbrew nadziei. Dramatyczne świadectwo ocalenia
Masz tę lub inne książki?
Sprzedaj je u nas
Książka opowiada o dramatycznych wydarzeniach, które wstrząsnęły Afryką w ostatnich dwóch dekadach, koncentrując się na konflikcie etnicznym w regionie Wielkich Jezior, obejmującym Ruandę, Burundi i Demokratyczną Republikę Konga, dawniej znaną jako Zair. Autorem poruszającego opisu tej tragedii jest ruandyjski duchowny Joseph Sagahutu, który przetrwał masakrę w Kalimie w Kongu 2 marca 1997 roku jako jedyny człowiek z tamtego miejsca. W swoim świadectwie odsłania przed światem ludobójstwo, jakie Armia Patriotyczna Ruandy pod dowództwem generała Paula Kagamego przeprowadziła przeciwko Hutu w rewanżu za masowe morderstwa Tutsi, których dopuszczali się ekstremiści z frakcji Hutu pomiędzy kwietniem a lipcem 1994 roku. Społeczność międzynarodowa w obliczu tej wojny pozostawała obojętna i nie podjęła zdecydowanych działań.
Wybierz stan zużycia:
WIĘCEJ O SKALI
Książka opowiada o dramatycznych wydarzeniach, które wstrząsnęły Afryką w ostatnich dwóch dekadach, koncentrując się na konflikcie etnicznym w regionie Wielkich Jezior, obejmującym Ruandę, Burundi i Demokratyczną Republikę Konga, dawniej znaną jako Zair. Autorem poruszającego opisu tej tragedii jest ruandyjski duchowny Joseph Sagahutu, który przetrwał masakrę w Kalimie w Kongu 2 marca 1997 roku jako jedyny człowiek z tamtego miejsca. W swoim świadectwie odsłania przed światem ludobójstwo, jakie Armia Patriotyczna Ruandy pod dowództwem generała Paula Kagamego przeprowadziła przeciwko Hutu w rewanżu za masowe morderstwa Tutsi, których dopuszczali się ekstremiści z frakcji Hutu pomiędzy kwietniem a lipcem 1994 roku. Społeczność międzynarodowa w obliczu tej wojny pozostawała obojętna i nie podjęła zdecydowanych działań.
