Stan książek
Nasze książki są dokładnie sprawdzone i jasno określamy stan każdej z nich.






Nowa
Książka nowa.





Używany - jak nowa
Niezauważalne lub prawie niezauważalne ślady używania. Książkę ciężko odróżnić od nowej pozycji.





Używany - dobry
Normalne ślady używania wynikające z kartkowania podczas czytania, brak większych uszkodzeń lub zagięć.





Używany - widoczne ślady użytkowania
zagięte rogi, przyniszczona okładka, książka posiada wszystkie strony.
Mowa tatuażu
DODAJ DO LISTY ŻYCZEŃ
Masz tę lub inne książki?
Sprzedaj je u nas
Termin „tatuaż” pochodzi z języka polinezyjskiego, gdzie „tatau” oznacza „pozostawić ślad” lub „znak”. Po raz pierwszy pojawił się w relacjach z podróży Jamesa Cooka, angielskiego żeglarza, w 1773 roku. W 1873 roku francuskie słowo „tatouage” zostało wprowadzone do słownika języka francuskiego. W starszych tekstach, takich jak Biblia Marcina Lutra z 1534 roku, pojawia się termin „stygmat”, a w XVII wieku używano słów takich jak „grafizm”, „hieroglif” czy „piętno” w kontekście oznaczania ciała. Te określenia znajdowały swoje miejsce w specyficznych środowiskach, przykładowo w kręgach przestępczych.
W więzieniach tatuaż zyskał różne nazwy, takie jak „wzór”, „wzorek”, „dziarga” czy „haft”. Proces tatuowania w tych miejscach jest określany jako „dziarganie”, „grawerowanie” czy „malowanie”. Metody tworzenia tatuaży również różnią się; skóra bywa nakłuwana, nacinana lub drapana, a na wzór wciera się różne substancje.
Tatuaż jest jedną z najstarszych form ozdabiania ciała, dostępną stosunkowo łatwo. To nie tylko estetyczny wzór na ciele, lecz także symbol o głębokich korzeniach sięgających tradycji plemiennych i pogańskich. Tatuowanie pozwala na przypisanie ciału osobistych cech, transformując je w „dom i świątynię dla ducha”. Znamię to jak pieczęć lub sygnał, a jego najgłębsze znaczenie wiąże się z symboliką blizn, będących „śladem kłów ducha”. Tatuaż jest dla wielu formą wyrażenia swojej indywidualności i osobistego znaczenia.
Wybierz stan zużycia:
WIĘCEJ O SKALI
15.96 zł
nowa

- nowa książka
Wysyłka w ciągu 48h + czas dostawy
jak nowa
dobry
widoczne ślady używania
Dostępna ilość 11
Uwaga została 1 szt.
Posiadamy 11 szt.
Termin „tatuaż” pochodzi z języka polinezyjskiego, gdzie „tatau” oznacza „pozostawić ślad” lub „znak”. Po raz pierwszy pojawił się w relacjach z podróży Jamesa Cooka, angielskiego żeglarza, w 1773 roku. W 1873 roku francuskie słowo „tatouage” zostało wprowadzone do słownika języka francuskiego. W starszych tekstach, takich jak Biblia Marcina Lutra z 1534 roku, pojawia się termin „stygmat”, a w XVII wieku używano słów takich jak „grafizm”, „hieroglif” czy „piętno” w kontekście oznaczania ciała. Te określenia znajdowały swoje miejsce w specyficznych środowiskach, przykładowo w kręgach przestępczych.
W więzieniach tatuaż zyskał różne nazwy, takie jak „wzór”, „wzorek”, „dziarga” czy „haft”. Proces tatuowania w tych miejscach jest określany jako „dziarganie”, „grawerowanie” czy „malowanie”. Metody tworzenia tatuaży również różnią się; skóra bywa nakłuwana, nacinana lub drapana, a na wzór wciera się różne substancje.
Tatuaż jest jedną z najstarszych form ozdabiania ciała, dostępną stosunkowo łatwo. To nie tylko estetyczny wzór na ciele, lecz także symbol o głębokich korzeniach sięgających tradycji plemiennych i pogańskich. Tatuowanie pozwala na przypisanie ciału osobistych cech, transformując je w „dom i świątynię dla ducha”. Znamię to jak pieczęć lub sygnał, a jego najgłębsze znaczenie wiąże się z symboliką blizn, będących „śladem kłów ducha”. Tatuaż jest dla wielu formą wyrażenia swojej indywidualności i osobistego znaczenia.