Matka wszystkich pytań

Według mojej wiedzy bycie kobietą w patriarchalnym świecie wiąże się z ciągłym wykonywaniem czegoś źle. W swojej pracy amerykańska eseistka dogłębnie analizuje różnorodne formy opresji doświadczane przez kobiety, takie jak pomijanie, onieśmielanie, dyscyplinowanie czy różnorodne formy przemocy. Szczególną uwagę poświęca mechanizmowi uciszania, o czym sama mówi: „Przemoc wobec kobiet to często przemoc wobec naszych historii i głosów". Odebranie głosu równoznaczne jest z odmową prawa do samookreślenia, zgody lub niezgody, życia, a także do interpretacji i narracji własnych doświadczeń. Niemniej jednak, wiele kobiet potrafi znaleźć sposoby na wyrażanie siebie – żyjąc w zgodzie ze swoimi przekonaniami, nie poddając się obowiązującym normom społecznym czy stanowczo sprzeciwiając się patriarchalnym strukturom. Autorka wyraźnie wskazuje na konieczność uznawania praw kobiet do autonomii, wolności wyboru, pełni praw reprodukcyjnych, a także apeluje o nowy, wolny od mizoginii kanon literacki, jednocześnie dyskutując z mężczyznami objaśniającymi jej dzieło „Lolitę".