Listy 1945-1958. Jarosław Iwaszkiewicz, Tadeusz Kwiatkowski

Korespondencja między Jarosławem Iwaszkiewiczem a Tadeuszem Kwiatkowskim z lat 1945-1958 składa się z 48 listów, starannie przepisanych, opracowanych i opatrzonych przypisami przez Agnieszkę i Roberta Papieskich. To oni są również odpowiedzialni za redakcję dzienników Jarosława Iwaszkiewicza oraz listów Anny i Jarosława z różnymi korespondentami. Dzięki tym listom możemy zagłębić się w fascynujące życie literatury powojennej Polski, a w szczególności Krakowa, które po zniszczeniach w Warszawie stało się tymczasowym lub stałym domem dla wielu znakomitych pisarzy. W listach splatają się kwestie bytowe oraz środowiskowe plotki, odsłaniając codzienne troski pisarzy, a także wyzwania władz i działaczy związku literackiego. Iwaszkiewicz angażował się w sprawy literackie na poziomie ogólnokrajowym, podczas gdy Kwiatkowski skupiał się na działalności krakowskiej.

Ta korespondencja oferuje wyjątkowy wgląd w życie literackiego Krakowa oraz Zakopanego po II wojnie światowej, widziane oczami literackiej społeczności, która przetrwała wojnę, oraz młodych talentów debiutujących po tym okresie. Listy początkowo koncentrują się na organizacji życia literackiego w krakowskim oddziale związku, lecz stopniowo ukierunkowują się także na inne, często prywatne aspekty życia. Poruszają różnorodne tematy, od polityki po codzienne troski, anegdoty oraz wydarzenia z życia osobistego autorów, takie jak ich podróże, plany i przeszkody w ich realizacji.

Przypisy kontekstowo-biograficzne opracowane przez Agnieszkę i Roberta Papieskich doskonale uzupełniają walory poznawcze tej korespondencji. Wstęp autorstwa Roberta Papieskiego przybliża postać Tadeusza Kwiatkowskiego. Ta część korespondencji Iwaszkiewicza stanowi istotny wkład w zrozumienie polskiego dziedzictwa kulturowego XX wieku, wzbogacając spuściznę epistolarną jednego z najwybitniejszych pisarzy tego okresu.