Księga J

Książka ta przenosi czytelnika w świat Księgi J, której treść została starannie zinterpretowana przez Harolda Blooma. Według pewnych teorii literackich, tajemniczy autor J, zwany Jahwistą, stworzył podstawy hebrajskiej Biblii w X wieku p.n.e. W kolejnych wiekach jego dzieło było rozbudowywane i w końcu podzielone na księgi znane obecnie pod nazwami Rodzaju, Wyjścia i Liczb. Ostateczna forma hebrajskiej Biblii, czyli Tory, została przyjęta w II wieku. Bloom, amerykański krytyk literacki urodzony w 1930 roku, w wyjątkowy sposób analizuje osobę J, przypisując jej postać kobiety z kręgów dworu Salomona. Owa pisarka, według Blooma, posiadła talent porównywalny do Szekspira. Chociaż ta koncepcja jest czysto spekulacyjna, otwiera nowe możliwości interpretacyjne hebrajskich tekstów, ukazując je z literackiego punktu widzenia.

Dzięki wnikliwym analizom literackim Bloom maluje inny obraz Biblii, dostrzegając w dziele J coś więcej niż jedynie teksty religijne. Postać Jahwe zostaje przedstawiona w sposób pełen finezyjnej ironii, co w kontekście późniejszego judaizmu mogło być odebrane jako kontrowersyjne. Choć współcześnie idea jednolitego autorstwa Jahwisty nie jest powszechnie akceptowana, literacka perspektywa Blooma stanowi cenny wkład w zrozumienie Biblii. Pomaga to czytelnikom na nowo odkryć teksty, które wcześniej mogły wydawać się trudne do zrozumienia, wzbogacając ich interpretację dzięki nowemu spojrzeniu.