Nieprzyjaciel

"Nieprzyjaciel" - Thriller o byłym wojskowym policjancie, który chce poznać świat i uratować go. Akcja rozgrywa się w Forcie Bird w Karolinie Północnej.
Uwielbiam sposób, w jaki działa umysł Reachera. Fascynujące jest czytanie, jak zbiera wskazówki do kupy, jak wczuwa się w umysł mordercy. Przez większą część, historia była tak zagmatwana, kręcąca się wokół siebie i tak pełna zdrad! Nie ma na świecie organizacji, w której nie byłoby ludzi bardziej zainteresowanych własną władzą niż organizacją, której mają być częścią. W idealnym świecie, ludzie dbaliby o siebie nawzajem. Byłby pełen Reacherów. Ale trzeba dorosnąć, świat nie był i nigdy nie będzie idealny.

"Nieprzyjaciel" ma jednego Reachera, ale to w zupełności wystarczająco. Serce mi waliło, płakałam za ludźmi takimi jak Kramer i Carbone za to, co musieli ukrywać, by móc robić to, co kochali w wojsku i byłam wściekła na palantów, którzy chcą się wybić. Zastanawiałam się, czy Reacher podejmie decyzję, którą podejmuje na końcu, ze względu na ludzi takich jak Willard i innych jemu podobnych w armii, że nie chce podążać tą drogą. Po upadku muru berlińskiego żołnierze są zdenerwowani. Koniec zimnej wojny oznacza mniejszą liczbę potrzebnych żołnierzy. W wojsku jest kilka rzeczy, na które można liczyć: spieprzanie i wydawanie niewytłumaczalnych rozkazów. Jack uważa, że to dość dziwne, że nagle dostał rozkaz opuszczenia Panamy i został wysłany do Fortu Bird. Jeszcze dziwniejsze jest dla niego to, że odkrywa, iż wielu dobrych oficerów rezerwy zostało rozmieszczonych na całym świecie. Wszyscy tego samego dnia. Żaden z podpisów na ich rozkazach nie ma sensu. Kłamstwa też nie. Jest jeszcze generał, który okupił to zawałem serca w podupadłym motelu. A jego walizka zaginęła. Miał bardzo duże szanse zostać wiceszefem sztabu, gdyby żył. Robi się jeszcze dziwniej, gdy Reacher zostaje aresztowany po powrocie z szybkiego wypadu do Paryża, by zobaczyć się z matką. Ale dzięki temu poznaje swojego wroga. Willard może myśleć, że ma przewagę nad Reacherem, ale liczy się z tym, że nie jest lojalny wobec Reachera. A zresztą, jak Willard rozumie lojalność?

Major Jack Reacher jest jednym z najlepszych żandarmów w armii i czołowi ludzie o tym wiedzą. Joe Reacher to jego brat, który przeszedł do FBI z wywiadu wojskowego. Ich mama umiera na raka. Monsieur Pierre Lamonnier znał ją, gdy Josephine Moutier ratowała zestrzelonych żołnierzy. Za co otrzymała Medal Francuskiego Ruchu Oporu. Porucznik Summer jest chętna do przeniesienia się do 110 Jednostki Specjalnej i uważa, że ma szczęście, że wpadła Reacherowi w oko. Pułkownik Leon Garber niespodziewanie zostaje wysłany do Korei z awansem. W samą porę, by zepsuć Reacherowi podróż z Paryża do domu. Teraz Reacher odpowiada przed pułkownikiem Willardem - jego wrogiem. Palant, któremu bardziej zależy na własnym awansie, niż na prawdzie. Szantaż działa na jego korzyść.

Jacka Reachera czytam zazwyczaj partiami. Muszę przyznać, że lubię te książki, ale po pewnym czasie zaczynają mnie niepokoić błędy logiczne i odkładam je na bok. Wiecie, że Jack podróżuje bez ubrania, czasem bez pieniędzy i spotyka ekstremalnie, niewiarygodnie, niemożliwie piękne kobiety, które bezradnie się w nim zakochują... Tutaj dostajemy naprawdę dobry dodatek do serii. "Nieprzyjaciel" ma zawiłą fabułę, dobrze opowiedzianą, bardzo ciekawą i wciągającą. Polecam.

"Nieprzyjaciel" - Thriller o byłym wojskowym policjancie, który chce poznać świat i uratować go. Akcja rozgrywa się w Forcie Bird w Karolinie Północnej.
Uwielbiam sposób, w jaki działa umysł Reachera. Fascynujące jest czytanie, jak zbiera wskazówki do kupy, jak wczuwa się w umysł mordercy. Przez większą część, historia była tak zagmatwana, kręcąca się wokół siebie i tak pełna zdrad! Nie ma na świecie organizacji, w której nie byłoby ludzi bardziej zainteresowanych własną władzą niż organizacją, której mają być częścią. W idealnym świecie, ludzie dbaliby o siebie nawzajem. Byłby pełen Reacherów. Ale trzeba dorosnąć, świat nie był i nigdy nie będzie idealny.

"Nieprzyjaciel" ma jednego Reachera, ale to w zupełności wystarczająco. Serce mi waliło, płakałam za ludźmi takimi jak Kramer i Carbone za to, co musieli ukrywać, by móc robić to, co kochali w wojsku i byłam wściekła na palantów, którzy chcą się wybić. Zastanawiałam się, czy Reacher podejmie decyzję, którą podejmuje na końcu, ze względu na ludzi takich jak Willard i innych jemu podobnych w armii, że nie chce podążać tą drogą. Po upadku muru berlińskiego żołnierze są zdenerwowani. Koniec zimnej wojny oznacza mniejszą liczbę potrzebnych żołnierzy. W wojsku jest kilka rzeczy, na które można liczyć: spieprzanie i wydawanie niewytłumaczalnych rozkazów. Jack uważa, że to dość dziwne, że nagle dostał rozkaz opuszczenia Panamy i został wysłany do Fortu Bird. Jeszcze dziwniejsze jest dla niego to, że odkrywa, iż wielu dobrych oficerów rezerwy zostało rozmieszczonych na całym świecie. Wszyscy tego samego dnia. Żaden z podpisów na ich rozkazach nie ma sensu. Kłamstwa też nie. Jest jeszcze generał, który okupił to zawałem serca w podupadłym motelu. A jego walizka zaginęła. Miał bardzo duże szanse zostać wiceszefem sztabu, gdyby żył. Robi się jeszcze dziwniej, gdy Reacher zostaje aresztowany po powrocie z szybkiego wypadu do Paryża, by zobaczyć się z matką. Ale dzięki temu poznaje swojego wroga. Willard może myśleć, że ma przewagę nad Reacherem, ale liczy się z tym, że nie jest lojalny wobec Reachera. A zresztą, jak Willard rozumie lojalność?

Major Jack Reacher jest jednym z najlepszych żandarmów w armii i czołowi ludzie o tym wiedzą. Joe Reacher to jego brat, który przeszedł do FBI z wywiadu wojskowego. Ich mama umiera na raka. Monsieur Pierre Lamonnier znał ją, gdy Josephine Moutier ratowała zestrzelonych żołnierzy. Za co otrzymała Medal Francuskiego Ruchu Oporu. Porucznik Summer jest chętna do przeniesienia się do 110 Jednostki Specjalnej i uważa, że ma szczęście, że wpadła Reacherowi w oko. Pułkownik Leon Garber niespodziewanie zostaje wysłany do Korei z awansem. W samą porę, by zepsuć Reacherowi podróż z Paryża do domu. Teraz Reacher odpowiada przed pułkownikiem Willardem - jego wrogiem. Palant, któremu bardziej zależy na własnym awansie, niż na prawdzie. Szantaż działa na jego korzyść.

Jacka Reachera czytam zazwyczaj partiami. Muszę przyznać, że lubię te książki, ale po pewnym czasie zaczynają mnie niepokoić błędy logiczne i odkładam je na bok. Wiecie, że Jack podróżuje bez ubrania, czasem bez pieniędzy i spotyka ekstremalnie, niewiarygodnie, niemożliwie piękne kobiety, które bezradnie się w nim zakochują... Tutaj dostajemy naprawdę dobry dodatek do serii. "Nieprzyjaciel" ma zawiłą fabułę, dobrze opowiedzianą, bardzo ciekawą i wciągającą. Polecam.

Zamiast Reacher'a samotnika, wędrowca thriller "Nieprzyjaciel" daje nam Reacher'a wojskowego, majora i policjanta wojskowego przedstawiając wyjątkową historię pełną retrospekcji, które rzucają inne światło na naszego ulubionego bohatera. Na długo przed wydarzeniami z poprzednich siedmiu powieści Reacher został wplątany w wyjątkowo paskudną intrygę i to w czasie gdy był majorem i musiał przyjąć degradację jako karę. To jest właśnie opowieść o tym czymś niż my, fani tej sagi jesteśmy przyzwyczajeni!

Reacher został przeniesiony z Panamy do bazy w Północnej Karolinie. Jego papiery dotyczące przeniesienia podpisane zostały przez generała Leona Garbera. Zanim jednak Reacher zdąży porozmawiać z Garberem na ten temat, sam zostaje przeniesiony do Korei. W rzeczywistości Reacher nie jest jedynym śledczym, który został przywieziony z Panamy i pozostawiony bez opieki, ale o tym dowiaduje sie nieco później...

"Nieprzyjaciele" to bardziej złożona opowieść aniżeli kolejna, zwykła powieść Lee Child'a - jest tu wiele historii, które w końcu łączą się ze sobą - mniej lub bardziej wpływając na losy samego bohatera, ale tez pozwalając lepiej zrozumieć motywy jego działań znane z poprzednich części tej sagi. Polityczna opowieść o tym, kto autoryzował przeniesienia, tajny porządek obrad to jedna historia. Śmierć generała Kramera i morderstwo jego żony tego samego dnia to druga historia i pierwsza sprawa, którą Reacher ma na głowie. Morderstwa dwóch chłopaków z sił specjalnych to trzeci wątek. Po tym wreszcie, dowiadujemy się wiele o historii rodziny Reacher'a w czwartym opowiadaniu o nieuleczalnej chorobie jego matki, która mieszka w Paryżu. W sumie sporo do śledzenia, ale dobrze poprowadzona narracja pozwala się w tym wszystkim nie pogubić. Jest kilka momentów, które ewidentnie mają przyspieszyć historię, ale to siłą rzeczy pożądane rozwiązania mając na uwadze sensacyjny charakter twórczości Childa.

"Nieprzyjaciele" w mojej ocenie jest powieścią lepiej napisaną niż pierwsza powieść Reacher'a -"Poziom śmierci"- który niedawno czytałem, pod względem przepływu i ciągłości akcji. Ostre w swojej formie zdania ustąpiły po kilku pierwszych rozdziałach, a czytanie przeszło w bardziej komfortowe, ale wciąż solidnie postępujące tempo na rozwój relacji między Reacher'em, a jego podwładnym, co będzie tłem dla całej tej opowieści. Po przeczytaniu dwóch powieści o Jack'u muszę przyznać, że postacie kobiece nie są szczególnie silne ani zapadające w pamięć, raczej są bo są, bo być muszą jako że nasz bohater to góra mięśni i mężczyzna kipiący wręcz testosteronem. Większość czytelników szuka akcji i przemocy - i w tym przypadku "Nieprzyjaciel" może lekko rozczarować, z drugiej strony autor dając nam od tego wszystkiego odpocząć pozwala lepiej przyjrzeć się samego Jackowi i ja to doceniam. Jest kilka ciekawych epizodów, ale ogólnie rzecz biorąc, w porównaniu z "Poziomem śmierci" jest to bardzo spokojna historia, niemniej można było tego oczekiwać, wszak piętrzące się w głowie pytania po poprzednich odsłonach serii musiały przynieść w końcu swoje odpowiedzi!:-)

Zamiast Reacher'a samotnika, wędrowca thriller "Nieprzyjaciel" daje nam Reacher'a wojskowego, majora i policjanta wojskowego przedstawiając wyjątkową historię pełną retrospekcji, które rzucają inne światło na naszego ulubionego bohatera. Na długo przed wydarzeniami z poprzednich siedmiu powieści Reacher został wplątany w wyjątkowo paskudną intrygę i to w czasie gdy był majorem i musiał przyjąć degradację jako karę. To jest właśnie opowieść o tym czymś niż my, fani tej sagi jesteśmy przyzwyczajeni!

Reacher został przeniesiony z Panamy do bazy w Północnej Karolinie. Jego papiery dotyczące przeniesienia podpisane zostały przez generała Leona Garbera. Zanim jednak Reacher zdąży porozmawiać z Garberem na ten temat, sam zostaje przeniesiony do Korei. W rzeczywistości Reacher nie jest jedynym śledczym, który został przywieziony z Panamy i pozostawiony bez opieki, ale o tym dowiaduje sie nieco później...

"Nieprzyjaciele" to bardziej złożona opowieść aniżeli kolejna, zwykła powieść Lee Child'a - jest tu wiele historii, które w końcu łączą się ze sobą - mniej lub bardziej wpływając na losy samego bohatera, ale tez pozwalając lepiej zrozumieć motywy jego działań znane z poprzednich części tej sagi. Polityczna opowieść o tym, kto autoryzował przeniesienia, tajny porządek obrad to jedna historia. Śmierć generała Kramera i morderstwo jego żony tego samego dnia to druga historia i pierwsza sprawa, którą Reacher ma na głowie. Morderstwa dwóch chłopaków z sił specjalnych to trzeci wątek. Po tym wreszcie, dowiadujemy się wiele o historii rodziny Reacher'a w czwartym opowiadaniu o nieuleczalnej chorobie jego matki, która mieszka w Paryżu. W sumie sporo do śledzenia, ale dobrze poprowadzona narracja pozwala się w tym wszystkim nie pogubić. Jest kilka momentów, które ewidentnie mają przyspieszyć historię, ale to siłą rzeczy pożądane rozwiązania mając na uwadze sensacyjny charakter twórczości Childa.

"Nieprzyjaciele" w mojej ocenie jest powieścią lepiej napisaną niż pierwsza powieść Reacher'a -"Poziom śmierci"- który niedawno czytałem, pod względem przepływu i ciągłości akcji. Ostre w swojej formie zdania ustąpiły po kilku pierwszych rozdziałach, a czytanie przeszło w bardziej komfortowe, ale wciąż solidnie postępujące tempo na rozwój relacji między Reacher'em, a jego podwładnym, co będzie tłem dla całej tej opowieści. Po przeczytaniu dwóch powieści o Jack'u muszę przyznać, że postacie kobiece nie są szczególnie silne ani zapadające w pamięć, raczej są bo są, bo być muszą jako że nasz bohater to góra mięśni i mężczyzna kipiący wręcz testosteronem. Większość czytelników szuka akcji i przemocy - i w tym przypadku "Nieprzyjaciel" może lekko rozczarować, z drugiej strony autor dając nam od tego wszystkiego odpocząć pozwala lepiej przyjrzeć się samego Jackowi i ja to doceniam. Jest kilka ciekawych epizodów, ale ogólnie rzecz biorąc, w porównaniu z "Poziomem śmierci" jest to bardzo spokojna historia, niemniej można było tego oczekiwać, wszak piętrzące się w głowie pytania po poprzednich odsłonach serii musiały przynieść w końcu swoje odpowiedzi!:-)