Bez pamięci

Grant Morgan jest detektywem z Bow Street, potężnym człowiekiem, który jest również jednym z najbardziej pożądanych kawalerów w Londynie. Dostaje jednak zadanie życia, gdy jedzie zbadać wypadek utonięcia i ze zdumieniem odkrywa, że ofiarą jest Vivien Rose Duvall – piękna kurtyzana, która upokorzyła go, rozpowszechniając kłamstwa na jego temat. Jest oszołomiony po raz kolejny, gdy uświadamia sobie, że ona wciąż żyje. Bierze za nią odpowiedzialność i bezpiecznie przewozi ją do domu, tylko po to, by odkryć, że po wypadku cierpi na amnezję. Widzi swoją szansę, by zemścić się za jej kłamstwa: mówi jej, że kiedyś była jego kochanką. Vivien porusza się w świecie, którego nie może rozpoznać i poznaje prawdy o sobie, o których nie może znieść myśli. Ale utrata pamięci nie jest jej jedynym problemem; wciąż grozi jej niebezpieczeństwo. Grant rozpoczyna polowanie na przestępcę i stara się chronić Vivien. Choć pozornie jest zimny i niewzruszony, nie potrafi zwalczyć ciepłych uczuć, które rodzą się między Vivien a nim samym.

Pełna zwrotów akcji, skandali, sekretów i romansów historia „Bez pamięci" Lisy Kleypas rozpoczyna się w wiktoriańskiej Anglii, gdzie uwodzicielska kobieta wie, jak okręcić sobie mężczyzn wokół małego palca. Kiedy Grant ją odrzuca, jest oszołomiona – ale tylko przez chwilę. Potem zaczyna rozsiewać kłamstwa na jego temat. Grant nie ma dla niej żadnego współczucia i nadal pozostaje niewzruszony. Ale kiedy ona staje się bezbronna po wypadku, który wygląda na przypadkowe utonięcie, w końcu Grant zwraca na nią uwagę i bierze ją pod opiekę – i to rozpoczyna intensywną historię, która jest rollercoasterem emocji, w której jeden zwrot akcji goni kolejny

Grant jest generalnie dość interesującą postacią; z ciekawą historią. Powoli odsłaniane są nam kolejne karty z jego historii – poznajemy pozornego twardziela, który pomimo przerażającej reputacji okazuje się mieć współczujące serce, nawet dla kobiety, której nienawidzi. 

Z kolei Vivien jest przez całą powieści postacią raczej nieznaną – tak naprawdę znamy jej „poprzednie życie" tylko na podstawie opinii innych ludzi. Na początku wspomniane jest o niej kilka skandalicznych rzeczy, ale Vivien, która trafia do domu Granta, jest zupełnie inna niż jej straszna reputacja. Przez całą fabułę nie mamy pewności, kim do końca jest, ani jaka jest jej osobowość. Czytelnik jest tak samo zdezorientowany jak Grant co do jej niemal niewinnej natury, która wydaje się krucha, zestawiona z chłodną Vivien, o której słyszeliśmy na początku książki.

„Bez pamięci" to nie tylko historia miłosna, ale także zagadka kryminalna, pełna suspensu, z niebezpieczeństwem czającym się za każdym rogiem, tajemnicą do rozwiązania. Największą tajemnicą pozostaje bohaterka, która wydaje się przekształcona przez śmiertelny wypadek. Bohaterowie i czytelnicy muszą spróbować dotrzeć do sedna tej historii – a to wszystko wplecione jest we wciągającą i namiętną historię miłosną. Pełna zwrotów akcji, z dużą ilością nieoczekiwanych niespodzianek książka stanowi świetny dowód na to, dlaczego Lisa Kleypas jest tak popularna i doceniona na całym świecie.

To dobra historia, która wzrusza czytelnika, dzięki kilku momentom między Grantem i Vivien. Przyznam się, że kilka razy łzy napływały mi do oczu, ale były w tej książce momenty, które rozładowywały emocje i sprawiały, że śmiałam się w głos (bardzo rzadko mi się to zdarza).

Podsumowując, „Bez pamięci" to pozycja, która dostarczyła mi naprawdę wielu emocji. Spędziłam z tą książką kilka naprawdę przyjemnych popołudni. Chyba nigdy nie przestanę kochać twórczości Lisy Kleypas.

Na wstępie muszę się do czegoś przyznać: uwielbiam książki Lisy Kleypas! Wiem, że nie jest to takie oczywiste – czytelnicy powieści romantycznych muszą liczyć się z ostracyzmem, ponieważ ten rodzaj książek uważany jest za „gorszy" od innych. Ja jednak nie mogę oprzeć się temu, by raz na jakiś czas nie zanurzyć się w obyczajowej historii, a Kleypas wydaje się być jedną z najlepszych autorek tworzących w tym gatunku. Możecie sobie więc wyobrazić mój entuzjazm z jakim siadałam do „Bez pamięci” – jednej z niewielu książek tej autorki, której do tej pory nie przeczytałam.

Grant Morgan, jeden z najbardziej znanych detektywów na Bow Street, zostaje wezwany do zbadania ciała kobiety wyciągniętego z Tamizy. Jest jednak zdumiony – kobieta nie tylko nie jest martwa, ale jest nią słynna kurtyzana, Vivian Duvall. Kobieta, która upokorzyła Morgana swoimi kłamstwami i teraz on jest gotowy ukarać ją za to, co zrobiła.

Budząc się w domu Morgana, Vivian nie wie kim jest, ani co ją spotkało. Jedyne, co pamięta, to horror, gdy prawie utonęła w lepkich wodach Tamizy. Teraz musi dojść do siebie po zamachu na jej życie, a jej jedynym łącznikiem z rzeczywistością jest Grant, który twierdzi, że jest znaną prostytutką, a on obecnie się nią opiekuje. Choć czuje do niego silny pociąg, po prostu nie może uwierzyć, że jest podstępną upadłą kobietą, o której opowiada jej Grant.

On sam nie może uwierzyć, że delikatna, nieśmiała i słodka kobieta, którą uratował po wyciągnięciu jej z rzeki, to ta sama okropna osoba, panna do towarzystwa, której mężczyźni płacą za wspólną noc. A tym bardziej że zraniła go swoimi kłamstwami zaledwie kilka miesięcy temu. Ale nawet jeśli Grant miał z nią do czynienia tylko raz, zna jej twarz bardzo dobrze, a teraz jedynym wyjaśnieniem jej zmienionego zachowania jest to, że udaje kogoś, kim nie jest. Ale dlaczego w takim razie czuje gorączkową potrzebę chronienia i strzeżenia jej?

Może Vivian naprawdę nie jest tym, za kogo ją uważa? A może to tragiczne wydarzenie rzeczywiście zmieniło jej umysł?

„Bez pamięci" to lekka, niezobowiązująca lektura, w której łatwo się zanurzyć. Fabuła może wydawać się banalna – przecież niejednokrotnie widzieliśmy w literaturze i filmie motyw błędnej tożsamości. Jednak Kleypas udało się nadać tej historii unikalnego charakteru, zwłaszcza poprzez naprawdę dobrze skonstruowane postacie. Podobała mi się każda scena z udziałem dwójki bohaterów. Uwielbiałam to, jak delikatna i miła była Vivian i jak pomimo swoich początkowych uprzedzeń, Grant nie mógł się zmusić do bycia zimnym wobec niej. Wraz z silnym pociągiem do niej, czuł też ciepło bijące od jej osoby, które motywowało go do kolejnych działań. Jest nietypowo czułym i opiekuńczym głównym bohaterem – momentami zachowuje się  wbrew swojemu stanowczemu przekonaniu, że nie chce mieć żony i rodziny. Sama historia jest nieskomplikowana, bez większych dramatów, element kryminalny był ledwie zasygnalizowany i pokazany tylko w kilku scenach (co było nieco rozczarowujące, bo lubię jak Kleypas dorzuca do historii jeszcze wątek związany z jakąś zagadką). Ogólnie, „Bez pamięci" to świetna książka na miłe i spokojne książkowe popołudnie.