Korespondencja 1965–2003

Relacja między Czesławem Miłoszem a Tymoteuszem Karpowiczem nie była jedynie powierzchowną przyjaźnią, choć całkiem przypominała spotkanie dwóch podróżników w drodze. Ich drogi krzyżowały się na chwilę, jak dwa szlaki przecinające się w nieznanej krainie, po czym ponownie się rozdzielały, pozostawiając za sobą wzajemne uznanie i szacunek. Tym, co wyjątkowe w ich relacji, była nie tylko wzajemna admiracja pisarzy dla swojego kunsztu, ale też umiejętność akceptacji odmiennych poglądów na temat poezji, nawet jeśli nie zawsze w pełni i od zaraz. Istniała między nimi niewidoczna nić porozumienia, gdzie przeciwstawne stanowiska zderzały się, tworząc przestrzeń dla intelektualnego dialogu.

Emil Pasierski wprowadza nas do tej unikalnej wymiany myśli w "Korespondencji 1965-2003", podkreślając, jak odmienności często postrzegane jako oczywiste, w istocie skrywały głębszy nurt konstruktywnego sporu i współdziałania. Ta nowa książka wydana przez Wydawnictwo Warstwy jest fascynującym dokumentem relacji intelektualnych dwóch gigantów polskiej literatury. Mimo różnic, jakie między nimi istniały, ich wzajemny szacunek oraz wspólna troska o poezję pozostają niezaprzeczalnym świadectwem minionej ery literackiej i zanikającej sztuki pisania listów.