Konstelacje krytyczne. Teorie i praktyki. Krytyka XX i XXI wieku. Tom 1, Antologie. Tom 2

Autorki Konstelacji krytycznych sięgają po tradycje wywodzące się od Benjamina, analizując ich rozwój, adaptacje i unowocześnienia tej istotnej metafory epistemologicznej. Teoretyczne założenia mają kluczowe znaczenie, ponieważ omawiane pojęcie funkcjonuje w sposób rozproszony lub było intuicyjnie stosowane w humanistyce. Mimo że zaproponowana we wstępie metodologia rewolucyjna czerpie czasami z klasycznych form porządkowania związanych z historią recepcji, analizą pola czy dziejami arcydzieł, idei i postaci, wprowadza też nowatorskie wątki, wykraczające poza sam koncept konstelacji. Książka staje się alternatywną historią kultury, koncentrującą się również na samej krytyce, którą ostatnio często analizujemy w poetyce kryzysu, pokazując, iż upadek jest kolejnym mitem w dyskursie.

Obydwa tomy Konstelacji krytycznych, jako zbiór esejów i antologia, wzajemnie się dopełniają i uzupełniają. Autorzy tekstów w tomie „Teorie i praktyki” często bazują na krytycznych wypowiedziach z antologii, które stanowią fundament dla tworzonych konstelacji. To doskonałe podejście praktyczne, które ma również walory dydaktyczne w edukacji uniwersyteckiej. Szesnastu autorów pierwszego tomu w interesujący i kompetentny sposób przedstawia strategie oraz dyskursy krytyki literackiej XX i XXI wieku. Również w ramach tych strategii dobrze odnajdują się teksty zawarte w szesnastu blokach drugiego tomu, które mogą być samodzielnie analizowane i stanowią podstawę do niezależnych badań czy dociekań.