Koniec człowieczeństwa

„Koniec człowieczeństwa” C.S. Lewisa to błyskotliwa podróż do świata moralności i etyki, zawiązana z wydarzeniami mającymi swój początek u progu XX wieku, gdy świat stanął wobec całkowicie nowych wyzwań i możliwości. Autor, czerpiąc ze swojego doświadczenia filozofa i teologa, skupia się na prądach myślowych, które, choć przynosiły obietnicę postępu, jednocześnie poważnie w jego ocenie zagrażały samej istocie człowieczeństwa.

Książka „Koniec człowieczeństwa” stanowi swoisty manifest uniwersalnego prawa moralnego, skierowanym do społeczeństwa pogrążonego w zawirowaniach ideologicznych i technologicznych. C.S. Lewis, z właściwym sobie wdziękiem literackim, wprowadza czytelnika w kwestie związane z etyką, moralnością i wartościami, nieustannie podkreślając przy tym znaczenie kodeksu moralnego odnajdywanego zarówno w Biblii, jak i w zasadach Tao czy wersach islandzkiej Eddy Starszej. Wszystko to wskazuje na fakt, że prawo moralne pozostaje wpisane w serce człowieka, a wszelkie próby sztucznego modyfikowania prawami natury są w ocenie brytyjskiego pisarza skazane na niepowodzenie. W skład książki „Koniec człowieczeństwa” wchodzą trzy eseje: „Ludzie bez torsów”, „Droga” i „Koniec człowieczeństwa”. Każdy z utworów stanowi niezwykłą intelektualną przygodę, przekraczając granice tradycyjnego myślenia i dając czytelnikowi możliwość ponownego odkrycia swego człowieczeństwa.

W zbiorze esejów „Koniec człowieczeństwa” C.S. Lewis wykłada mocny przekaz o zatracaniu człowieczeństwa przez ludzi i o tym, co można zrobić, aby zapobiec rozwojowi owego procesu. Wykłady, które zostały wygłoszone w 1943 roku, a rok później wydane nakładem wydawnictwa związanego z Oxford University Press, są doskonałym przykładem percepcji świata i mądrości prezentowanej przez C.S. Lewisa. Książka jest jednocześnie pełna zrozumienia dla ludzkiej natury, jak i fragmentami poważnie krytyczna wobec idei pokonania owej natury w imię postępu technologicznego. Autor podkreśla, że każda władza zdobyta przez człowieka jest równocześnie władzą nad człowiekiem, a każdy postęp technologiczny i ideologiczny nieuchronnie prowadzi do zatracenia naszego człowieczeństwa. Trzy wykłady Lewisa, które stanowią o treści książki „Koniec człowieczeństwa”, stanowią intelektualną podróż, w której zderzamy się z wieloma zaskakującymi odkryciami. Pierwszy, „Ludzie bez torsów”, ukazuje, jak wielką rolę nauczyciele odgrywają w kształtowaniu postrzegania świata przez młodych ludzi, podkreślając przy tym, jak ważne jest, aby byli oni dobrze przygotowani do swojego zadania. Drugi wykład, „Droga”, jest głęboką refleksją na temat cnoty, altruizmu, egoizmu i męczeństwa, podczas gdy trzeci, „Koniec człowieczeństwa”, to poruszająca debata na temat natury życia, walki o władzę i podboju natury przez człowieka.