Język(i) w czasie i przestrzeni

W literaturze polskiej oraz światowej tematyka języka, czasu i przestrzeni zajmuje istotne miejsce, często podejmowana z perspektywy interdyscyplinarnej. Książka ta gromadzi prace ukazujące różnorodne, często metaforyczne podejścia do interpretacji czasu i przestrzeni z punktu widzenia lingwistyki. Rozdziały książki skupiają się na różnych aspektach użycia języka, między innymi w kontekście przestrzeni internetowej i multimedialnej, a także w miejskich oraz państwowych przestrzeniach.

Analizy w poszczególnych tekstach rozpatrują język z różnych perspektyw czasowych, uwzględniając jego ewolucję i międzyjęzykowe relacje. Autorzy zgłębiają związki między językiem a pamięcią, badają zmiany w języku w procesie afazji, oraz eksplorują teoretyczne granice, które wyznacza językoznawstwo. W publikacji nie brakuje również szerszych rozważań humanistycznych.

Każdy z autorów skupia się na badaniu konkretnych zjawisk lub przypadków, łącząc przemyślane analizy teoretyczno-metodologiczne z praktycznymi rozważaniami. Ponadto, niektóre teksty nawiązują do aktualnych wydarzeń, ukazując wpływ pandemii na ograniczenia, ale również nowe możliwości w języku i przestrzeni komunikacyjnej.