Jedenaście medytacji nad istnieniem dzieła sztuki. Eseje

Rozważania nad istotą dzieła sztuki przedstawiam jako medytację, gdyż nie potrafię sobie wyobrazić innej formy zgłębiania tego tematu. Medytowanie, czyli wsłuchiwanie się w wewnętrzny dialog, pozwala dotrzeć do metafizycznych korzeni sztuki. Te korzenie nie są byle początkiem, lecz absolutnym i nieodzownym początkiem istnienia rzeczy. Trudno odnaleźć taką absolutność i konieczność w fizycznym świecie, gdzie przedmioty, jak stoły i krzesła, mają większe znaczenie ontologiczne niż myśli czy idee. Również analizy oparte na sztywnych metodach skupiają się bardziej na technice niż na samym istnieniu czy przedmiocie badania. Medytacja staje się zatem najrozsądniejszym sposobem, jako że jest to osobiste badanie i zmaganie się z tematem. Uważam, że takie podejście jest szczególnie owocne w poszukiwaniach dotyczących tego, co znaczy być i nie być dziełem sztuki oraz sztuką w ogóle.