Jak mówić o miejscach w których się nie było

Pierre Bayard, urodzony w 1954 roku profesor literatury z Paryża, znany jest z pisania książek, które łączą krytykę zaangażowaną z interwencją. W swoich pracach często analizuje powieści kryminalne, jak i inne utwory literackie, takie jak "Hamlet", wskazując, że autorzy tacy jak Agatha Christie czy Arthur Conan Doyle błędnie identyfikują sprawców w świetle przedstawionej fabuły. W innych publikacjach Bayard oferuje czytelnikom porady dotyczące zachowań w określonych sytuacjach kulturowych.

W swojej najnowszej książce Bayard podejmuje temat, jak rozmawiać o miejscach, które nigdy nie zostały odwiedzone. Sytuacje takie mogą pojawić się nie tylko podczas towarzyskich spotkań, ale także w przypadkach, gdy potrzebne jest alibi, na przykład podczas cudzołóstwa czy popełnienia przestępstwa. Autor analizuje dzieła znane z opisów miejsc, których twórcy prawdopodobnie nie widzieli na własne oczy. Podaje przykład Marco Polo, który opisał Chiny, choć być może nigdy tam nie był, Chateaubrianda, który zmyślił swoje podróże po Ameryce, czy Karla Maya, który nigdy nie dotarł na Dziki Zachód.

Bayard wysuwa kontrowersyjną tezę, że fizyczna obecność w danym miejscu nie jest konieczna do stworzenia jego wartościowego opisu. Przekonuje, że lepsze efekty można osiągnąć poprzez obserwację z dystansu, niż przez bezpośrednie uczestnictwo. Jako przykład podaje Blaise'a Cendrars, który nigdy nie podróżował koleją transsyberyjską, a mimo to jego poemat o tej podróży stał się kluczowym dziełem dla poezji XX wieku.