Ja tu zostaję. Fenomen Wołodymyra Zełenskiego

Wołodymyr Zełenski przeszedł niezwykłą drogę od komika do prezydenta Ukrainy. Jego kariera obfitowała w spektakularne sukcesy oraz dotkliwe porażki, co przysporzyło mu zarówno gorących zwolenników, jak i zawziętych przeciwników. Jednak dopiero w obliczu rosyjskiej inwazji na Ukrainę, gdy odważnie zadeklarował pozostanie w Kijowie, zdobył powszechne uznanie jako męża stanu. Zyskał wówczas status ikony w mediach światowych, a jego profile społecznościowe w krótkim czasie zyskały większą popularność niż te należące do angielskiej królowej czy prezydenta Francji. Jako przywódca narodu w obliczu jednej z najtrudniejszych wojen XXI wieku, symbolizuje miliony mniej znanych bohaterów – odważnych, walecznych i nieustępliwych.

Zrozumienie fenomenu Zełenskiego nie jest możliwe bez spojrzenia na współczesną Ukrainę, co szczegółowo analizuje Natalia Bryżko-Zapór. Jak wskazuje, trwające od trzech dekad napięcia cywilizacyjne w Europie Wschodniej nieuchronnie doprowadziły do starcia między rosyjską tyranią a ukraińską demokracją. Władimir Putin nie przewidział jednak, że Ukraina przeszła w krótkim czasie znaczącą transformację – z postsowieckiego, pogrążonego w chaosie państwa do modernizacyjnie zorientowanego kraju, będącego antytezą Rosji. Wołodymyr Zełenski stał się symbolem tych przemian i odzwierciedla nowoczesne pragnienia swojego narodu.