Instytucje ochrony prawnej w wybranych państwach pozaeuropejskich

Autorka monografii nie koncentruje się na analizie roli instytucji ochrony praw i wolności obywatelskich w systemach politycznych, skupiając się bardziej na przedstawieniu rozwiązań organizacyjnych obowiązujących w różnych krajach. Ten opis stanowi solidną podstawę do dalszych, bardziej szczegółowych badań teoretycznych i empirycznych w zakresie porównawczym. Wyjątkowym atutem tej pracy jest szeroki zasięg geograficzny, obejmujący także mniej eksponowane na arenie międzynarodowej państwa, takie jak kraje z regionu Karaibów, Afryki Subsaharyjskiej czy Oceanii. Europa, która została już dość dobrze opisana w literaturze przedmiotu, nie jest w tym przypadku jedynym punktem odniesienia. Dzięki temu możliwe jest porównanie różnych podejść stosowanych w rozwiniętych demokracjach, takich jak USA, Kanada, Australia, Nowa Zelandia, Japonia i Izrael; demokracjach rozwijających się, jak Brazylia, Indie i Gruzja; oraz różnych autokracjach, jak Rosja, Turcja, Iran, Irak, Filipiny i Wenezuela.

W rozważaniach dotyczących systemów ochrony prawnej autorka stosuje określony schemat, który zawiera reprezentatywne przykłady takich instytucji, uporządkowane w logicznej sekwencji. Analizowane są: wymiar sprawiedliwości (sądy), instytucje nadzorujące konstytucyjność prawa, mechanizmy egzekwowania odpowiedzialności konstytucyjnej, ombudsmani, organy kontroli państwowej i inne podmioty odpowiedzialne za ochronę praw. Autorka przygląda się systemom władzy sądowniczej w poszczególnych krajach, strukturze i funkcjom sądów, statusowi sędziów, a także sądownictwu konstytucyjnemu czy innym organom kontrolującym konstytucyjność prawa. Uwzględniono również sądy wojskowe i specjalne, takie jak sądy wyborcze w Chile, oraz instytucje związane z sądownictwem. Opisane zostały procedury dotyczące egzekwowania odpowiedzialności konstytucyjnej, rola ombudsmanów, działania innych organów ochrony praw człowieka i obywatela, jak również funkcjonowanie organów kontroli państwowej, takich jak izby obrachunkowe, oraz prokuratury i adwokatury. Takie usystematyzowane podejście zapewnia klarowność i przejrzystość oraz ułatwia przeprowadzanie analiz porównawczych opisywanych instytucji i rozwiązań.